کتاب لینکلن در برزخ pdf

کتاب لینکلن در برزخ به قلم جورج ساندرز، اثری تاثیرگذار و خلاقانه است که با سبکی متفاوت حکایت شانزدهمین رئیس جمهور آمریکا را بازگو می کند؛ او پس از فوت پسر یازده ساله اش بر سر مزارش رفته و به زندگی پس از مرگ فکر می کند و این آغاز ایجاد پرسش های فلسفی در ذهن اوست.

این داستان که توسط چند راوی و به کمک روایت های تاریخی به رشته تحریر درآمده است، شامل چندین بخش واقعی و غیرواقعی است.

کتاب لینکلن در برزخ (Lincoln in the Bardo) که برنده ی جایزه ی ادبی «من بوکر» 2017 شده بود، بسیار شگفت انگیز و مبتکرانه است و سبک و محتوای بسیار متفاوتی دارد. این رمان با سبک نگارش و مطالبی که دارد هر کسی را به خود جذب کرده و فارغ از همه امورات زندگی، شما را به فکر فرو می برد و پرسش های فلسفی و اخلاقی در ذهن شما ایجاد می کند.

جورج ساندرز (George Saunders) برای روایت داستان که در عالم باردو رخ می دهد از راویان تاریخی، آشنایان لینکلن و ارواح استفاده کرده و به این ترتیب رمانی که آمیزه ای از واقعیت و خیال است خلق می کند. عالم باردو عالمی است که در آن روح انسان در میان تناسخ و مرگ قرار دارد، مرده ها تصور می کنند که بیمار هستند و در آرزوی بهبودند. روح در انتظار بازگشت به جسم و زندگی پیشین خود است. غافل از اینکه آن ها ارواحی غیر قابل بازگشت هستند.

ساندرز شما را به سفری جادویی می برد. سفری که در آن بدیهی ترین نعمت ها و داشته هایی که در زندگی دارید در ذهن تان بزرگ و بی نهایت ارزشمند می شوند. او شما را در طول روایت داستان با شک و تردیدهای بسیاری همراه می کند و همین موضوع باعث می شود تا انتهای داستان را پی بگیرید. او در این داستان به شما می آموزد مهربان تر و با گذشت تر باشید و همه‌ی انسان ها از هر نژاد و با هر رنگ پوستی را دوست بدارید.

در این داستان شخصیت های گوناگون و مختلفی نام برده می شوند. علاوه بر شخصیت هانس ولمن که این سفر رویایی با او شروع می شود، لینکلن شانزدهمین رئیس جمهور آمریکا و ویلیام پسر او که بر اثر بیماری تیفوس از دنیا رفته است، حضور دارند. شخصیتی دیگری به نام جناب کشیش اِورلی توماس نیز در داستان سعی دارد رهبری دیگران را با تفکرات خاص خود به دست گیرد.

در تمام داستان شخصیت ها سعی دارند پیام دوست داشتن را به شما منتقل کنند و بیاموزند که چطور با هر سلیقه و تفکری می توان یکدیگر را را دوست داشت. همان تفکری که جای خالی‌اش در زندگی تمام انسان ها احساس می شود.

ایده ی خلق این داستان زمانی به فکر جورج ساندرز رسید که پسرعموی همسرش ماجرای دیدار لینکلن از قبر پسرش را برای او بازگو کرده بود.

در بخشی از کتاب لینکلن در برزخ می خوانیم:
آیا پیروزی در این جنگ ارزش این همه خون و خونریزی را داشت؟ در ظاهر جنگی بود که در خدمت ایالت های شمالی بود اما اگر با عمق بیش تری بدان می نگریستی، چیزی بیش از آن بود. مردم چطور باید زندگی کنند؟ چطور می توانند زندگی کنند؟ اینک کودکی اش را به یاد آورد.

(دور از چشم پدرش کتاب های جان بانیان را می خواند، برای اینکه چند سکه به جیب بزند، خرگوش پرورش می داد، با آن قیافه ی لاغر مردنی اش هر روز در شهر جولان می داد و با شکم خالی حرافی می کرد، وقتی یکی از آن آدم های خوشبخت سوار بر کالسکه از کنارش می گذشت، مجبور می شد، از ترس خود را عقب بکشد) همیشه خود را آدمی عجیب و غریب (و باهوش و برتر) می دانست. همیشه با لنگ های درازش چیزهای پیش رویش را واژگون می ساخت.

اسم های زیادی رویش گذاشته بودند (لینکلن بوزینه، عنکبوت، شامپانزه، غول دراز) اما ته دلش می دانست که یک روز برای خودش کسی می شود. و به بیرون قدم می نهاد تا بدان دست یابد. ازآنجایی که فرد باهوشی بود، تا قدری راه را همواره ساخته بود. مردم او را به خاطر گاف زدن ها و بلندپروازی های وحشیانه اش دوست داشتند. باغستان های هلو، تل کاه، دختران جوان و چمنزارهای وحشی و قدیمی با زیبایی خود او را دیوانه می کردند. موجودات عجیب و غریبی در میان توده ی مردم به این سو و آن سو می رفتند.

عبور از رودخانه های گل آلود تنها به کمک راهبان پیری ممکن بود که پاروزنان از رودخانه می گذشتند و به زور انگلیسی صحبت می کردند. آن همه وفور و زیبایی برای استفاده‌ی همه‌ی مردم بود. ظاهراً حکمتشان این بود که آزادی و رهایی را به مردم یاد دهند و بگویند که هر انسانی، هر انسان آزاد و سفید پوستی از هر طبقه‌ای می تواند خود را بالا بکشد. او، خود، از طبقه‌ی پایینی بود.