ای شعر بی مقدمه ام ناگهان برس
ای رود پرخروش به دریای جان برس
سرمای روزگار، امانم نمی دهد
ای قهرمانِ گرم تنِ داستان، بِرس
این بیستونِ محکمِ دل، کندنی نبود
حالا خودت به دادِ دلِ نیمه جان برس
سروم ولی به جور تبر تن نمی دهم
ناجی روزهای غم، ای باغبان برس .
بهمن شو در سکوت تنم، مهر را ببار
باران شعر های من از آسمان برس...
کنگره :
PIR8361 /ض2و4 1397
شابک :
978-622-6237-58-1