کتاب من یک انتحاریام، نوشتهای مفهومی و انتقادی از حسین کریمی است که به نثر نوشته شده است، این اثر چهارمین کتاب او در انتشارات نظری میباشد. کتاب ۲۳ شعر نو را در بر گرفته است و نویسنده از زبان شعر برای انتقال اندیشههایش کمک گرفته است. عنوان برخی از این شعرها عبارت است از «من یک انتحاریام»، «رویای شهر»، «شهر بیآرزو»، «صدای دوست» و
«هوای آلوده». مطالعه این کتاب به علاقهمندان شعر نو فارسی پیشنهاد میشود.
من انتحاریام
و ماموریتم عملیات انتحاری است بر علیه انتحار.
من در پایگاه ذهن تاریکی،
با گسستن سیمهای خاردار نفرت و بیرحمی
با استدلالی از زنده بودن، انتحار خواهم کرد
و مسئولیت انتحار در ذهن مرگ را به عهده خواهم گرفت.
جلیقهی انتحاریام پراز مواد منفجرهی واژه آزادی است.
پر از لحظهی انفجاری طراوت یک زندگی.
لبریز از بوی باروت تولد و یک خاطره از بیگناهی.
من تمامی تی ان تی فریاد را در جلیقه انتحاریام به تپش احساس مهربانی بستهام
تمامی مفهوم دیدهبانی شعر تبسم و رهایی.
در کمربند انتحاری من یک سؤال از بیگناهی منفجر خواهد شد
و موج انفجارش تا شنیدن صدای بیداری رخنه خواهد کرد
من یک انتحاریام،
انتحاری به وسعت همهی دوست داشتن
و تمام مواد منفجرهی روشنی طلوع را با چاشنی زندگی منفجر خواهم کرد
تا در ترکشهای نورانی حقیقت هیچ مجروحی از توهم و تاریکی به جای نماند.
در عملیات انتحاریام واژهی لبخند و شادی موج میزند،
روح زندگی لالهها در من حلول میکند
و دچار جاودانگی عمر شقایقها میشوم.
من یک انتحاریام
و در فکر هیاهوی کور انتحار،
ضامن چاشنی انفجار آگاهی را خواهم کشید
و تن قطعهقطعهی دانستن را
به مسلخ نابودی جهالت انتحار خواهم برد.
روی پرچم من رنگ سفید بیگناهی نقش بسته
و در احتزاز نسیم پیروزی نوشته است:
دیداری فراتر از بهشت
و وعدهی حجم سبز روی زمینِ زندگی.