آنچه پیشرو دارید، بخشی از پرسشهای دانشجویی پیرامون نهجالبلاغه است که توسط حجتالاسلام مصطفی عزیزی پاسخدهی و توسط صاحب اندیشه و قلم دکتر محمدعلی مجد فقیهی ارزیابی شده است.
یکی از جلوه های جذّاب و شورآفرین نهجالبلاغه جنبه عرفانی و معنوی آن است. آموزههای عرفانی نهجالبلاغه از دل و جان کسی برخاسته که خود فانی در جمال و کمال حق تعالی و با تمام وجود زیبایی مطلق و بینهایت را شهود نموده است.
علامه طباطبائی در اینباره میفرمایند: «در میان صحابه پیغمبر اکرم(که نزدیک به دوازده هزار نفر از ایشان در کتب رجال ضبط و شناخته شدهاند) تنها علی است، که بیان بلیغ او از حقایق عرفانی و مراحل حیات معنوی، به ذخایر بیکرانی مشتمل است. و در آثاری که از سایر صحابه در دست است خبری از این مسایل نیست، در میان یاران و شاگردان او کسانی مانند «سلمان فارسی و اویس قرنی و کمیل بن زیاد و رشید هجری و میثم تمّار » پیدا می شود که عامه عرفا – که در اسلام به وجود آمدهاند – ایشان را پس از علی در رأس سلسلههای خود قرار داده اند.»