نظام خطمشی گذاری از طریق تعامل نهادهای متعدد متولی تدوین، اجرا و ارزیابی خطمشیها در عرصههای مختلف، به دولتها این امکان را میدهد از طریق وضع خطمشیها، مسائل و مشکلات جامعه را حل و امور آن را سامان دهند، بنابراین هدف اصلی از وضع خطمشیها، ارتقای کیفیت زندگی اقشار مختلف جامعه است و چنین هدفی در قالب مجموعه اقدامهایی که دولتها تحت عنوان مراحل خطمشی گذاری انجام میدهند، محقق میشود. بخشی از این اقدامها بر تدوین پیشنهادیههای خطمشی متمرکز است که در قالب آن، اهداف خطمشی گذار یا خطمشی گذاران محقق میشود، و در بستری از عوامل متشکل از شرایط جغرافیایی یا تاریخی، شرایط اجتماعی و اقتصادی، رفتار سیاسی جمعی و .. معنا مییابد و بخشی هم به اجرای این تصمیمهای مهم در وادی عمل اختصاص دارد که در قالب آن، تحقق واقعی اهداف خطمشی گذار رقم میخورد. چنین کارکردی در همه بخشها و عرصهها اهمیت دارد. با توجه به تجربه پژوهشی مؤلف، در کتاب چرخه خطمشی عمومی: برخی دلالتهای ضمنی مطالعات خطمشی در حوزه آموزش عالی ایران برخی دلالت های ضمنی دانش خطمشی در حوزه آموزش عالی بررسی شدهاست.
مبنا طرح و ساختار کتاب چرخه خطمشی عمومی : برخی دلالتهای ضمنی مطالعات خطمشی در حوزه آموزش عالی ایران به صورت زیر خواهد بود:
فصل اول به ارائه تصویری از ماهیت خطمشی و انواع آن اختصاص دارد.
در فصل دوم درباره بستر خطمشی، بازیگران خطمشی و ابزارهای خطمشی بحث میشود.
فصل سوم به نخستین مرحله فرایند خطمشی گذاری - شناخت مسئله و تدوین دستورکار - اختصاص دارد.
در فصل چهارم، تمرکز اصلی بر تدوین خطمشی است. در این فصل درباره مدلها و چارچوبهای تدوین خطمشی و کاربردهای آنها در آموزش عالی بحث می شود.
فصل پنجم، به اجرای خطمشی میپردازد و اجرای خطمشی و رویکردها و مدلهای اجرای خطمشی مطرح میشود. انتهای این فصل به تبیین موانع اجرای خط مشی در آموزش عالی در قالب یک موردکاوی اختصاص دارد.
در فصل ششم ضمن ارزیابی خطمشی، رویکردها، روشها و مدلهای ارزیابی خطمشی مطرح میشود.
فصل هفتم درباره تغییر خطمشی، انواع تغییر خطمشی و خاتمه خطمشی به عنوان شقّی از تغییر اساسی در خطمشی بحث میکند و در انتهای فصل، تحلیلی از یک مورد تغییر اساسی در خط مشی های آموزش عالی ارائه میشود.
موضوع فصل های هشتم و نهم دو رویکرد نوین مهم در ادبیات خطمشی گذاری است:
در فصل هشتم درباره رویکرد خطمشی گذاری شواهدمحور به عنوان رویکردی نوین در خطمشی گذاری بحث میشود. بدون تردید چنین رویکردی به تغییر در نگرش خطمشی گذاران و توجه ویژه آنها به ضرورت استفاده ازشواهد و پژوهش در تدوین خطمشی ها منجر میشود و کیفیت خطمشیها را ارتقا میدهد. در انتهای این فصل، سازوکارهای شواهدمحور کردن خطمشی ها در آموزش عالی بررسی شده است.
در فصل نهم، انسجام بخشی خطمشی و رویکردها و مدلهای رایج مطرح شده است. انتهای این فصل نیز به
بررسی میزان انسجام در خطمشی های آموزش عالی به عنوان نتیجه نوعی ارزیابی از خطمشیهای این حوزه اختصاص دارد و با استفاده از مدلها و شیوههای رایج در ادبیات خطمشی، انسجام خط مشیها در این حوزه بررسی شده است. برخلاف سایر فصل ها که تمرکز صرفاً بر آموزش عالی قرار دارد، در این فصل تمامی قوانین و مقررات حوزة عتف بررسی شده است.