کتاب دارونامه گیاهی تازهترین اثر دکتر سیداحمد امامی است که در ۵ بخش اصلی، کلیات، تکنگارهها (مفردات گیاهی)، بیماریها، ضمائم و نمایهها بر اساس کتاب "Natures Medicines" نگارش یافته است. کتاب به صورت نفیس و با بهرهگیری از تصاویر مختلف، متن و ادبیات گویا و روان، منبعی کامل و علمی برای تمام اقشار جامعه به ویژه متخصصان طب سنتی به شمار میآید. اولین بخش کتاب به کلیات گیاه درمانی، تاریخچه و مبانی مکاتب گیاه درمانی و نیز نکاتی در خصوص روشهای تهیۀ اشکال مختلف داروهای گیاهی اختصاص یافته است.
بخش دوم کتاب، حاوی تکنگارههای مربوط به ۱۸۴ گیاه دارویی است. در هر تکنگار، نام علمی، نام متعارف، خصوصیات تشریحی گیاه، اندامهای مورد استفاده، ترکیبات موجود، اثرات درمانی، روشهای تهیۀ اشکال دارویی و میزان مصرف، موارد احتیاط و عوارض جانبی و بالاخره نکات مرتبط با کشت و پرورش گیاه مورد بحث قرار گرفته است.
سومین بخش به شرح و توصیف بیماریهای مختلف و نحوۀ درمان آنها با استفاده از داروهای گیاهی تخصیص یافته است. بیماریهای مندرج در این بخش به ۱۹ دستۀ اصلی تقسیم شده، که هر دسته در بردارندۀ گروهی از بیماریهاست. در هر مورد پس از توصیف مختصر بیماری، بندی با عنوان «با پزشک خود مشورت کنید» آمده، سپس علل بروز بیماری مورد بحث قرار گرفته است. در ادامه نیز گیاهان مفید برای درمان بیماری مزبور ذکر شدهاند؛ بدین ترتیب که بعد از ذکر نام گیاه، شکل دارویی، نحوۀ تهیه و میزان مصرف آن آمده است.
در مورد پزشکی ایران باستان اطلاعات زیادی بر جای نمانده، اما به نظر میرسد در قلمرو گسترده هخامنشیان تشکیلات پزشکی منظمی وجود داشته است. یکی از حکما و اطبای نامبردار ایران در زمان هخامنشیان جاماسپ بود که در تاریخ بلعمی از وی بهعنوان مؤلف کتب هندسه و طب یاد شده است. بنا به نقل گزنفون، کورش به اهمیت سلامت مردم و تأثیر آن در بهبود وضعیت فردی و اجتماعی پی برده بود. وی برای اصلاح وضعیت دارو و درمان کوشید، تشکیلات پزشکی و داروی رایگان را فراهم آورد و هزینه درمان را از بودجه عمومی مملکت میپرداخت.