از زمانی که استاد عابدین کاظمی را شناختهام، ایشان را فردی مخلص، ولایی،با ادب اسلامی و متواضع دیدم که در پرورش استعدادهای جوان در مداحی زحمات زیادی را به دوش کشیدهاست و تمام وقت خود را در این کار سرمایهگذاری کردهاست.
حال که به فضل الهی توانستهام سرودههای خویش را در قالب مجموعهای تقدیم ذاکرین و علاقهمندان به آستان مقدس اهلبیت نمایم سرتعظیم به درگاهش فرود آورده و با افتخار بوسه بر دستهای استادی میزنم که در پیمودن این مسیر مشوق حقیر بوده است و برای سلامتی وجودش ازخداوند متعال عافیت مسئلت مینمایم و به پاس زحمات این استاد گرانقدنام مجموعه خود را«نـوای خیمهگاه» کـه برخواسته از دل سوزان این ذاکر با اخلاص اهل بیت عصمت و طهارت بوده نهادهام.
گفتگو با خدا
الهی با تو دارم گفتگویی به سویت آمده بیآبرویی
من آن ناخوانده مهمان تو هستم همانکه بارها پیمان شکستم
چو ماه رحمت و بخشندگی شد گدا سوی تو با شرمندگی شد
سحر حال مناجاتم نباشد قبول تو عباداتم نباشد
نماز و روزه من بیحضور است ز درگاهت دلم بسیار دور است
شبی خود را نکردم روبرویت نبردم دست خود یکبار سویت
سرشک از دیدگان جاری نکردم برای آخرت کاری نکردم
دوباره آمدم با سر بزیری که یک بار دگر دستم بگیری