کتاب زمان دار pdf

میچ آلبوم در کتاب زمان دار، بار دیگر درباره ی مرگ و زندگی و فرصتی نوشته که میان این دو بی نهایت در اختیار آدمی گذاشته شده است. زمان دار آخرین اثر هنری و تأثیرگذار این نویسنده است که باز هم انسان را به عمق مفهوم زندگی می برد.

این بار عمیق ترین و احساسات برانگیزترین رمان میچ آلبوم، زمان دار (The time keeper)، را می خوانید. داستانی مجاب کننده درباره ی اولین انسان روی زمین که زمان را اندازه گرفت. مردی که پدر زمان شد.

در این رمان میخکوب کننده، مخترع اولین ساعت جهان به جرم تلاش برای محاسبه ی زمان محکوم می شود. محکوم به قرن ها تبعید به غاری و گوش دادن به صدای همه ی کسانی که بعد از او به دنبال زمان هستند. در نهایت، پدر زمان با قلبی شکسته آزاد می شود؛ اما آزادی خود را به این شرط به دست می آورد که به دو انسان زمینی مفهوم حقیقی زمان را بیاموزد.

او به دنیای ما برمی گردد؛ اما این بار به جای آن کنجکاوی معصومانه، اسیر وسواس زمان می شود و سفر خود را با دو همسفر نه چندان آشنا آغاز می کند: یکی دختری جوان که از زندگی سیر است و دیگری تاجری ثروتمند و کهنسال که می خواهد برای همیشه زنده بماند. پدر زمان برای نجات خود باید هر دوی آن ها را نجات دهد و در برابر همه ی نیروهای جهان بایستد.

این داستان فراموش نشدنی با زبانی ساده و با تکیه بر ماهیت فناپذیر آدمی خوانندگان خود را در همه جای این کره ی خاکی به این فکر وامی دارد که به سهم خود از زمان بیندیشند. به اینکه چگونه از این فرصت استفاده کنند و آن را غنیمت شمارند.

میچ آلبوم (Mitch Albom) نویسنده ، نمایش نامه نویس و روزنامه نگاری است که تاکنون هفت کتاب از جمله پرفروش ترین کتاب نیویورک تایمز کتابی برای همه ی زمان ها، سه شنبه ها با موری، را در کارنامه ی خود دارد. اولین رمان او پنج نفر که در بهشت با آن ها ملاقات می کنید، دومین اثرش فقط یک روز بیشتر و همچنین آخرین اثر غیرداستانی او، کمی ایمان داشته باش، به سرعت به پرفروش ترین کتاب های نیویورک تایمز معروف شدند.

این چهار اثر همه به صورت مجموعه ی تلویزیونی یا فیلم سینمایی درآمده اند. آلبوم به عنوان روزنامه نگار و خبرنگار نیز فعالیت های بسیاری دارد و تاکنون هفت مرکز خیریه در هائیتی و دیترویت، جایی که یک یتیم خانه را نیز اداره می کند، تأسیس کرده است.

در بخشی از کتاب زمان دار می خوانیم:

صدای او و صدای دختر در هم می آمیزد، در هوا پراکنده می شود و به انتهای غار می رسد، آن جا که مردی تنها با ریش های بلند نشسته است. آن مرد پدر زمان است.

ممکن است فکر کنید او موجودی افسانه ای است. تصویری است روی کارت سال نو پیر، فرسوده، خسته، با ساعتی شنی در دست، پیرتر از همه ی موجودات جهان.

اما پدر زمان واقعی است و در واقع نمی تواند پیر شود. زیر ریش های بلند و موهای کلاه گیس مانندش که بیشتر نشانه ی حیات است تا مرگ، بدنی لاغر دارد با پوستی صاف که از همه ی اجزای بدنش محافظت می کند.

روزگاری پیش از آن که خشم خداوند را برانگیزد انسانی بود مانند دیگر انسان ها که وقتی روزهای عمرش به پایان می رسید، سرنوشتش مثل دیگران مرگ بود.

اما اکنون پدر زمان سرنوشتی متفاوت دارد: تبعید شده به غاری و محکوم به گوش دادن تک تک فریاد های جهان. او محکوم است دقایق بیشتر، ساعت های بیشتر، روزهای بیشتر و سرانجام زمانی بسیار طولانی تر به این صدا ها گوش کند.

او در این جهان جاودانه بوده است. او امیدش را برای رفتن از دست داده است. اما ساعت زمان جایی به آرامی برای همه ی ما تیک تاک می کند، حتی برای پدر زمان!