تعدد فقهی ـ مذهبی از نشانههای بیداری عقلی و فکری و دلیلی بر این نکته است که محیط اجتماعی بر مبنای آزادیی بنا میشود که باب اجتهاد را باز و به شکلگیری رویکردهای فکری و سیاسی جدید در جهان اسلام کمک میکند. تالیف این اثر با طرح این سوال آغاز شده است که آیا میتوان درباره وجود تنوع مذهبی در تونس سخن گفت و آیا این موضوع از جمله اشکالات مطرح شده بعد از انقلاب 14 ژانویه 2011 در کشوری که به همگونی دینی و مذهبی شناخته شده، به شمار میآید؟
این گزارش درباره کشور تونس، بعنوان نخسین الگو برای آزمون دموکراسی در پذیرش کثرت و تنوع دینی و مذهبی و چگونگی پرداختن به عرصه جدید دینی به شمار میرود. برای پاسخ به این سؤال، در دو فصل به طور مفصل به موضوع مذاهب فقهی اصلی در تونس و مذاهب فقهی ثانویه پرداخته شده است.