اصطلاح تاریخ شفاهی از جنس تعابیر مبهمی است که بر دو معنا اطلاق می شود. در یک معنا به فرایند انجام مصاحبه با مردم و ضبط گفته های آنان اطلاق می شود تا اطلاعات انباشته در ذهن آنان، یعنی خاطرات شان از گذشته، سر برآورد.

اما تاریخ شفاهی به خودی خود محصول همان مصاحبه نیز هست که در قالب گزارش روایی از رویدادهای گذشته متجلی می شود. پس هم شیوه ای پژوهشی است (وسیله اجرای تحقیقات) و هم ماحصل فرآیند پژوهش؛ به بیان دیگر، مرکب از عمل ضبط و سند برآمده از این عمل است...

صفحات کتاب :

421

کنگره :

‏‫‬‭D۱۶/۱۴‏‫‬‭/آ۲ن۶ ۱۳۹۷

دیویی :

‏‫‬‭۹۰۱

کتابشناسی ملی :

5014014

شابک :

‏‫‬‭978-600-03-1776-8‬

سال نشر :

1397