از قرن نوزدهم شواهدی وجود دارد که کارکرد نامتقارن دو نیمکره مغز را نشان میدهد. بروکا و جکسون دریافتند که اختلالهای زبان شناختی به دنبال آسیب به نیمکره چپ رخ میدهند. از آن زمان به بعد شواهد بالینی زیادی به دست آمده است که مشاهدات آنها را تأیید میکند و تخصص نیمکره راست را در انواع فرآیندهای شناختی غیر کلامی دیداری – فضایی نشان میدهد. (کوهن، 1977)
نیمکرهای از مغز که کار کنترل روند تفکر را به عهده دارد نیمکره غالب یا برتر گفتار نامیده میشود که در بیشتر موارد (95%) با نیمکرۀ غالب برای کنترل حرکات و مهارتهای دستی یکسان است. مثلاً بیشتر افرادی که راست دست هستند مرکز مربوط به فعالیت علمی و همچنین مرکز کنترل گفتار آنها در نیمکرۀ چپ واقع شده است.