سالمندی بخشی از زندگی هر فردی است. در تقویم جهانی یک اکتبر هر سال به عنوان روز جهانی سالمندان نامگذاری شده است. تعریف پیری و سالخوردگی در کشورهای مختلف با توجه به شرایط فرهنگی متفاوت است سالمندی تعاریف مختلفی دارد که به سه بعد روانی، اجتماعی و تقویمیتقسیمبندی میشوند که شایعترین تقسیمبندی نیز از نظر تقویمی است که تعاریف آن براساس امید به زندگی متفاوت است. دوران سالمندی در واقع بخشی از روند زیستی و جزءی از مرحله رشد میباشد، موجودات جهان در طی گذشت زمان به آن دچار میشوند. نحوه برخورد افراد با پدیده سالمندی متناسب با فرهنگهای جامع متفاوت است در برخی از فرهنگها، افراد به مرور از زندگی اجتماعی کنارهگیری میکنند. روند رشد جهان رو به سالمندی است و هر گامیکه به جلو میگذارد وی را به سالمندی و مرگ هدایت میکند. جهان درسایه پیشرفتهای علمی، بالا رفتن رفاه و بهداشت شاهد افزایش جمعیت سالمندان است. به همین دلیل در نظر گرفتن این قشر از جامعه و برنامهریزی برای برآوردن نیازها و بهبود کیفیت زندگی سالمندان ضروری به نظر میرسد. سالمندی بیماری نیست بلکه مرحلهای از چرخه زندگی است که مسائل رشدی خاص خود را دارد و بسیاری از این مسائل با از دست دادن چالاکی جسمانی، تیزی ذهن، دوستان و عزیزان، منزلت و قدرت ارتباط دارد. در عین حال سالمندی با انباشت خردمندی همراه است و فرصتی است که فرد میتواند تجربیاتش را به نسلهای بعد منتقل کند؛ اریکاریکسون بر همین اساس سالمندی را زمانی برای زایندگی میدانست نه دورانی از یأس. برخلاف سالمندان سالم، سالمندان بیمار با اختلالات روانی یا جسمانی و هردوی آنها دست به گریبانند و این اختلالات توانایی عملکردی و حتی بقای آنها را به خطر میاندازد. این گروه از سالمندان مورد توجه روانپزشکی سالمندان هستند. روانپزشکی سالمندان با پیشگیری، تشخیص و درمان اختلالات روانشناختی در سالمندان سروکار دارد. در سال 1991 از سوی بورد روانپزشکی و نورولوژی آمریکا روانپزشکی سالمندان به عنوان فوقتخصص اعلام شد و امروزه روانپزشکی سالمند سریعترین رشد را در بین سایر رشتههای روانپزشکی دارد.
نظر دیگران //= $contentName ?>
عالی...
متشکرم از نویسنده با این کتاب عالی ....