کتاب در باب هنر و زندگی شامل مقالاتی در خصوص تاملات جان راسکین در باب نیاز به آزادی فردی در قلمرو هنر و تحقیر تولیدات انبوه هنری عصر ویکتوریایی که به شکلی بنیادین مفهوم طراحی خلاقانه و ایستادگی بر سر ایده های مربوط به زیبایی شناسی مدرن را تغییر داد، است.
کتاب در باب هنر و زندگی (On Art And Life) در واقع مجموعه سخنرانی هایی از راسکین درباب هنر معماری گوتیک و کابرد آهن در طبیعت و هنر و سیاست است.
جان راسکین (John Ruskin)، فیلسوف، منتقد هنری و نویسنده مشهور انگلیسی در هشتم فوریه 1819م در خانواده ای ثروتمند و متدین در لندن به دنیا آمد. بسیار کسان، راسکین را نویسنده ای بزرگ و نثرنویسی برجسته می دانند هر چند عده ای از منتقدان به ذوق هنری او شک دارند. تمام کتاب های راسکین که موضوعات بسیار مختلفی را شامل می شوند، دارای لحن و صبغه اخلاقی هستند.
در تمام طول تاریخ بعضی از کتاب ها جهان را تغییر دادند و شیوه نگاه ما به خودمان و دیگران را دگرگون کردند. آن ها به مباحث، اختلافات عقاید، جنگ ها و انقلاب ها الهام بخشیده اند. آن ها زندگی های بسیاری را ساخته اند و یا تباه کرده اند. حالا نشر روزگار نو برای شما کارهای متفکران بزرگ، پیشگامان، اصلاح طلبان و طالع بینان را فراهم آورده است. ایده هایی که مدنیت را تکان داد و به ما کمک کرد تا آن چه که اکنون هستیم باشیم. (ایده های بزرگ)
در بخشی از در باب هنر و زندگی می خوانیم:
آیا واقعا شگفت انگیز نیست که چنین عنصر بی جانی می تواند باعث چنین اموری شود؟ شما این فلز سخت، براق، سرد و بی روح را در اختیار دارید، فلزی که برای ساخت شمشیرها و اجسام برنده بسیار کارآیی دارد، اما نه برای تغذیه کردن. شاید تصور کنید که این آهن به شکل خالص بسیار سودمند است اما چه حسی خواهد داشت اگر در چمن زارها در عوض علوفه، سیم های آهنی بروید، جهان به چه شکلی درخواهد آمد اگر تمام اراضی قابل کشت در عوض ماسه و رس ناگهان پوشیده از آهن شود، اگر تمام زمین، در عوض کره ای سرسبز و بالنده با گلزارها و بیشه زارهای غنی به شکل تنوره ای وسیع از ابزاری مخوف در آید کره ای فلزی، ظلمانی، بدون حیات و کریه؟یقیناً اگر عناصر تشکیل دهنده زمین از هوای پاک و زلال جو بهره مند نشود، چنین سرنوشتی در انتظارمان خواهد بود، اما تنفس این هوا باعث می شود سختی آن ها از میان برود و جای آن را گردی ثمربخش و سودمند بگیرد؛ گردی که در زمین پراکنده می شود و در غذایی که می خوریم، در سنگی که با آن خانه هایمان را می سازیم، صخره هایی که کوه ها را شکل می دهند و ماسه هایی که کناره دریاها را می سازند، وجود دارد.