کتاب او فاطمه است «گوهر هستی و تراز سبک زندگی»، اثر زهره یزدانپناه قرهتپه؛ در سه بخش که هر بخش دارای فصلهای مختص خود و شامل عناوین و موضوعاتی نظیر؛ «حیات و شخصیت فاطمه (س)، زندگینامه، سیرهی فاطمه (س)، اوصاف، فضایل و منزلت فاطمه (س)، حوادث پس از رحلت پیامبر اسلام» و غیره میباشد به نگارش درآمده که به ابعاد مختلف زندگی حضرت فاطمهی زهرا (س) میپردازد.
فصل چهارم: حوادث پس از رحلت پیامبر اسلام
فاطمه (س) همواره در کنار پیامبر گرامی خداست؛ حتی در آخرین روزها و ساعات حیات ایشان. رسول خدا (ص) در خانهی اُمسَلمه در بستر بیماری، فاطمه (س) را به بالینش فرامیخواند و او را از پایان عمر خویش آگاه میکند و همچنین علی (ع) را با کُنیهی «أباالریحاتین»، مخاطب قرار میدهد و سفارش فاطمهی زهرا (س) را به ایشان میکند؛ فاطمه (س) دلنگران فقدان پدر است و به شدت، اندوهگین. امیرمؤمنان، سر مبارک رسول خدا (ص) را در آغوش دارد که آن حضرت به اغما میرود و فاطمه (س) به صورت ایشان مینگرد و گریه میکند و شعر معروف حضرت ابوطالب را میخواند: «سفیدرویی که ابرها به برکت روی او میبارند، پناهگاه یتیمان و بیوهزنان». در همین هنگام، رسول خدا (ص) به چشم میگشاید و با صدایی ضعیف میفرماید که آیه ۱۴۴ سوره آلعمران را بخواند. «و محمد (ص) به جز فرستادهای که پیش از او [هم]، پیامبرانی {آمده و} گذشتند، نیست. آیا اگر او بمیرد، یا کشته شود، از عقیدهی خود بر میگردید؟! و هر کس از عقیدهی خود بازگردد، هرگز هیچ زیانی به خدا نمیرساند و به زودی خداوند، سپاسگزاران را پاداش میدهد». فاطمه (س) فقط زمانی از گریستن باز میایستد که رسول گرامی خدا (ص) آهسته به او چیزی میگوید و خوشحالش میکند. سپس، چشم فرو میبندد و رحلت میفرماید؛ در ۲۸ صفر سال یازدهم هجرت و در سن ۶۳ سالگی بعدها وقتی از فاطمه (س) دربارهی آن سخن رسول خدا (ص) میپرسند، پاسخ میدهد: «پیامبر گفت که من، نخستین کسی هستم که به ایشان میپیوندم».. .