این کتاب به روایت مرتضی سرهنگی نگاشته شده است. موضوع آن خاطرات نظامیان عراقی در ایران است و جلد اول آن از مجموعه سه جلدی پاره هایی از آنچه اتفاق افتاد است.
نویسنده 30 خاطره کوتاه را که به نظرش جالب بوده از لابه لای 65 کتابی که از خاطرات عراقی ها در ایران ترجمه و منتشر شده دستچین کرده است و درباره هر کدام چند سطری توضیح می دهد. هر ده خاطره در یک کتاب آورده شده است که در مجموع، از خاطرات نظامیان عراقی سه جلد تدوین کرده است.
از ویژگی های کتاب این است که علاوه بر خاطره، ویژگی ها و مشخصات کامل صاحب خاطره نیز در زیر آن آورده شده است.
خاطره اول درباره گروهبان دوم وظیفه عماد جبار زعلان الکنعانی است که خاطره بدی در ذهن دارد. شبی مجبور می شود به یک سرباز ایرانی شلیک و پیکر او را غرق در خون کند. بعد از چند شب که از دست نیروهای عراقی فرار می کند، به سمت نیروهای ایرانی پناه می آورد. با مهمان نوازی و مهربانی ایرانی ها مواجه می شود و تنها کلمه ای که برذهنش نقش می بندد متأسفم است.
خاطره دوم درباره سروان حمید حسین فلک، نویسنده کتاب عملیات عبور، است که خاطراتش را در آن کتاب به رشته تحریر درآورده است. ولی این کتاب سرنوشت واقعی یکی از دوستان او به نام فلاح ناصری است که در عملیات فاو به ایرانی ها می پیوندد، علیه عراق می جنگد و سرانجام کشته می شود.
هشت خاطره بعدی نیز برداشتی کوتاه از کتاب خاطرات نظامیان عراقی است.
گزیده متن:
سرهنگ خود به دفتر سازمان ملل می رود تا آن دختر را از دفتر سازمان ملل در بغداد تحویل بگیرد و به خانه سرهنگ تحویل دهد. سرهنگ ثامر می گوید:« وقتی دختر را از آنان تحویل گرفتم، چهره اش زرد بود. از رفتارش فهمیدم که چه بلایی به سرش آمده. در این حال به دختر گفتم: چرا از خانه ام فرار کردی؟
گفت: می خواهم نزد خانواده و کشورم بازگردم. من مشتی به سرش زدم.
او فریاد زد: کفش امام خمینی از شما شرافتمندانه تر است.»
کنگره :
DSR1621/س4آ8 1390
نظر دیگران //= $contentName ?>
به نظر میاد کتاب خوبی باشه....