پژوهشی است درباره توسل به پیامبر اکرم(ص) و ائمه(ع) و پاسخ به شبهاتی که وهابیان و دیگر مخالفان در این زمینه طرح کرده اند. نگارنده نخست درباره آرا و عقاید وهابیان در باب توسل بحث کرده و آثار و تالیفاتشان را هم نام می برد.
وی پس از تعریف لغوی و اصطلاحی توسل و شناخت آن از دیدگاه قرآن و سنت ذهن خوانندگان را به موضوع توسل به اولیا و پیامبر معطوف کرده است. مولف برای اثبات نظرگاه در این زمینه آیاتی از سوره های مختلف قرآن را مورد پژوهش قرار داده و در مبحث بعد با استناد به منابع تفسیری و حدیثی معنا و مفهوم توسل را از شرک جداساخته است.
نویسنده در پایان این نکته را متذکر می گردد که توسل به پیامبر و ائمه و یا شفیع قرار دادن آن ها برای استجابت حاجات و دعاها به اذن خداوند صورت می گیرد در صورتی که شرک یعنی همتایانی کاذب برای خداوند ساختن و جعل کردن تعریف کرده است.
شابک :
1-115-533-964- 978