کتاب بخشش

«بخشش، آرامشی برای قلب کوچکت» نوشته کارول آن مارو و به تصویرگری آر. دبلیو. الی(-۱۹۵۵) است. همه ما جمله «ببخش و فراموش کن» را شنیده‌ایم. اما بهتر است بگوییم: «ببخش اما به یاد بسپار.» هدف اصلی کتاب این است که به شما کمک کند فرزندتان را در این مسیرِ درست هدایت کنید. اما بخشیدن به معنی پذیرفتن بی‌عدالتی، آسیب یا سوءاستفاده نیست. بزرگسالان هم مانند کودکان باید این موارد منفی را تشخیص دهند، بشناسند و در مقابل‌شان بایستند. بخشیدن، یک قدم فراتر است. بخشیدن، به معنی ایستادگی در برابر میل به «تلافی» است. کودکان بنا به طبیعت‌شان، بسیار بخشنده‌اند. آن‌ها همچنان این خلق‌وخو را حفظ می‌کنند؛ مگر اینکه ما چیز دیگری یادشان بدهیم. ما این کار را به شکل‌های مختلفی انجام می‌دهیم که کمتر شفاهی و کلامی‌اند. وقتی عشق‌مان را از کسی دریغ می‌کنیم، کینه‌جویی را به کودکانمان یاد می‌دهیم. ما با کلماتی خشمگین و اعتراض‌آمیز، چارچوب‌های رفتاری‌مان را به آن‌ها القاء می‌کنیم. ما با حالت‌ها، حرکت‌ها و دیدگاه‌هایمان به آن‌ها آموزش می‌دهیم و نه با کلمه‌هایمان. ویلیام دیمون معتقد است که والدین برای پرورش ویژگی‌های اخلاقی فرزندشان، چهار مرحله پیش رو دارند. این کتاب با بهره گرفتن از این چهار مرحله کوشیده تا روحیه بخشندگی را در کودکان افزایش دهد. مرحله اول، پرورش و حمایت از طبیعت بخشایش‌گر کودک است. مرحله دوم، کمک کردن به کودک است تا موقعیت‌هایی که می‌تواند در آن‌ها «بخشیدن» را تمرین کند، دریابد و تشخیص دهد. مرحله سوم، تشویق رفتار و گفتار ناشی از مهربانی و بخشندگی است. در مرحله آخر، به کودک می‌آموزیم که درهر شرایطی، حتی در شرایط عاری از مهربانی و بخشش می‌تواند احساساتش را تغییر دهد و ببخشد. هدف ما این است که صبر و محبت را بدون هیچ اجبار و فشاری در کودک پرورش دهیم.