کتاب آتش فروزان pdf

کتاب آتش فروزان، یک نمایشنامه ساده فهم یا رمان کوتاهی است که تنها با تغییر در دیالوگ ها می توان به سادگی آن را بازی کرد. جان اشتاین بک، داستان جو سول، پیرمردی را روایت می کند که دلش یک فرزند می خواهد که در نهایت همسرش آبستن می شود.

سومین اثر جان اشتاین بک، کتاب آتش فروزان است که او در این شیوه نوین، نمایشنامه - رمان کوتاه به نگارش درآورده است. دو کتاب قبلی اشتاین بک یعنی موش ها و آدم ها و ماه پنهان نیز در این شیوه به نگارش درآمده اند.

جان اشتاین بک هدف هایش از اتخاذ این شیوه نوشتار را متعدد و متنوع می داند. به نظر او خواندن نمایشنامه ها دشوار است. معمولا اعتقاد بر این است که رمان نویسان نمی خواهند و یا قادر نیستند خود را با نظم موجود در تئاتر تطبیق دهند. آن ها تمایلی ندارند داستان شان را با توجه به محدودیت های صحنه نمایش پیش ببرند و نمی خواهند خود را به پرده ها و صحنه هایی که صرفا بر اساس دیالوگ طراحی می شوند، محدود و مقید نمایند. از این رو به نظر می رسد نمایشنامه های معمول بسیار محدود هستند، بواقع نیز این گونه است.

جان اشتاین بک (John Steinbeck) در سالیناس کالیفرنیا در 1902 به دنیا آمد. او پیش از آنکه نویسنده موفقی شود، شغل های بسیاری داشت؛ به عنوان کارگر مزرعه، کارگر میوه چین و کارگر ساختمان کار کرده است. این تجربیات، سبب شد تلقی اش از زندگی کارگران رمان هایش واقعی جلوه کنند. او بعداً برای سان فرانسیسکو نیوز کار کرد و گزارشاتی در مورد زندگی کارگران کشاورزی منتشر می کرد. داستان های آن ها ایده های خوشه های خشم را به اشتاین بک می داد، که در 1939 منتشر شد.

در بخشی از کتابآتش فروزان (Burning bright a play in story form) می خوانیم:

جو سول با عجله بلند شد و در حالی که کفش هایش بر روی زمین کشیده می شدند و دست های نا آرامش را در مقابلش گرفته بود، چند قدمی راه رفت. او لب زیرینش را گاز گرفت.

رفیق اد به آرامی گفت: "اگر اجازه بدهی می توانم کمی از ناراحتی ات کم کنم. وقتی کتی مرد من به تو دلداری دادم. من پسرعمو ویل را از لبه رینگ بلند کردم و من بودم که دست تو را در دست موردین گذاشتم. فکر می کنم الان هم می دانم دردت چیست اما می خواهم اول خودت بگویی، جو سول."

جو سول قدم زدن را متوقف کرد"زمان زیادی طول می کشد تا زنیکه یک رسید پول را بگیرد. فکر می کنم تو هم می دانی، حتی دوقلوها هم می دانند. فکر می کنم خود موردین هم این را می داند."

"همه این ها را برای این سرهم می کنی که ذهن و دست هایت را آرام کنی؟ این هم یک جورش است."