پیش از میلاد مسعود و مبعث فرخنده حضرت عیسی (ع)، شرایط تاریخی حاکم بر امپراتوری «روم» و «یونان» و غلیه فرهنگ های آلوده، زمینه های ظهور پیامبر آسمانی و مصلحی الهی را فراهم آورده بود.
از این رو، همه همت حضرت مسیح (ع) مصروف بازگرداندن مردم به فطرت پاک، احیای سنت های فراموش شده انبیای پیشین، ممانعت از تداوم جریان های انحرافی و بزهکارانه کاهنان معبد و سرانجام، نوید فرا رسیدن ملکوت خداوند متعال شد. این همه به مذاق اشرار یهود خوش نمی آمد و بر آن شدند از اقدامات ایشان جلوگیری کنند.
در این کتاب، به اجمال، به مهم ترین نقطه عطف های رفته بر مسیحیت و مسیحیان، از روز نخست تا قرون معاصر پرداخته و با تکیه بر منابع اصلی و مهم، مستندسازی شده است.
گزیده کتاب:
آنچه حضرت عیسی (ع) خود را با آن مواجه می دید، معابد یهودیانی بود که پس از حضرت موسی (ع) و وصی شایسته اش، حضرت یوشع بن نون (ع) انباشته از طلا و جواهرات و آلوده به ربا و ریاکاری شده بود. اعضای «شورایای سهندرین» متولیان و خزانه دارانی بلامنازع بودند که به نام دین و «تورات»، گنجینه ها را انباشته بودند. حرام ها را حلال و حلال ها را حرام کرده و بر آستان گوساله سامری (زراندوزی) سجده می آوردند.
کتاب های بیرون آمده از این شورا، به وضوح خدای زرین بنی اسرائیل را که در معبد، جاخوش کرده و در سایه آیین های کاهنانه به مکیدن خون محرومان مشغول بود، نشان می دهد.
کنگره :
BP222/65/ش7ت2 1394