کتاب دادرسی منصفانه در حقوق کیفری ایران با نگرشی بر حقوق جزای بین المللی نوشتۀ مهناز نصرتی، به بررسی اصول حاکم بر دادرسی منصفانه در مقررات داخلی و حقوق بین المللی و تضمینات تشکیل دهنده حق بر دادرسی منصفانه در حقوق کیفری ایران و اسناد بین المللی می پردازد.
مفاهیم دادرسی و عدالت ریشه در تمدن تاریخ بشری دارند. از قدیم الایام عدالت را صفت ذاتی دادرسی قلمداد می کردند و چگونگی رفتار منصفانه در دادرسی در کلیه نظام های حقوقی به ویژه نظام حقوقی اسلام مورد توجه بوده است. با این حال تغییر و تحول همه جابنه جوامع بشری و روابط حاکم بر آن ها در اثر عطف توجه شایان به موازین حقوق بشر در دادرسی در سده های اخیر موجب شده که «حق دادرسی منصفانه» در اسناد و موازین بین المللی حقوق بشر، مورد توجه و تأکید بیشتر قرار گیرد و اصول و تضمینات آن در انواع دادرسی مطرح شود.
امروزه که از دنیا به عنوان دهکده جهانی نام می برند و هیچ حادثه و واقعه ای نمی تواند بی تاثیر در افکار عمومی سایر ملت ها باشد، هماهنگی کشورها در اتخاذ تدابیری که به نحوی به اداره امور کشور مربوط می شود و مستقیم یا غیرمستقیم به حقوق بنیادین بشری افراد تحت قلمرو دولت ها تاثیر می گذارند، بیش از پیش ضروری می نماید. یکی از این حقوق بنیادین حق بر دادرسی منصفانه با تمامی ارکان و لوزام آن است.
هر چند اصل حاکمیت دولت ها، عدم مداخله سایر دولت ها در اداره امور مملکتی خاصه قوه قضاییه را ایجاب می نماید اما مقوله حقوق طبیعی و امروزه حقوق بشر که انسان ها از آن حیث که انسانند، از آن برخوردارند، رعایت حقوق برابر در تمام جهان و احقاق آن را در هر کشوری به قدری بدیهی می نماید که دولت ها را بر سر جمع آوری و توافق بر سر حداقل های این حقوق به دور هم گردآورده و اعلامیه ها، کنوانسیون ها، اصول، رهنمودها و امثال آن ها را می توان از دستاوردهای آن دانست.
با نگاهی به کنوانسیون ها، میثاق ها، بیانیه ها و اعلامیه های متعدد بین المللی در می یابیم که حتی در اموری که پیش از این در صلاحیت صرف حاکمیت دولت ها بود، حداقل هایی در نظر گرفته شده است که دست دولت ها را در اقتدار بی حد و حصر بسته است. پس با شرایطی که بر جهان بین الملل کنونی حاکم است، در می یابیم که پشت کردن به استانداردها و حداقل های بین المللی حقوق بشری در نظر گرفته شده برای رفتار با شهروندان و بی اعتنایی نسبت به آن جز انزوای بین المللی ثمری نخواهد داشت.
در بخشی از کتاب دادرسی منصفانه در حقوق کیفری ایران با نگرشی بر حقوق جزای بین المللی می خوانید:
دادرسی منصفانه و اصول آن یکی از موازین حقوق بشری به شمار می آید که مهم ترین هدفش برخورداری طرفین دعوی از موقعیت مساوی و برابر در روند دادرسی است. از این اصل با عنوان «برابری سلاح ها» یاد می شود. در اصل 134 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در این خصوص آمده است: «دادخواهی حق مسلم هر فرد است و هر کس می تواند به منظور دادخواهی به دادگاه صالح رجوع کند. همه افراد ملت حق دارند این گونه دادگاه ها را در دسترس داشته باشند و هیچ کس را نمی توان از دادگاهی که به موجب قانون حق مراجعه به آن را دارد منع کرد».
صفحات کتاب :
200
کنگره :
KMH3251/ن6د2 1396
دیویی :
347/55
کتابشناسی ملی :
4673095
شابک :
978-600-8077-90-9
سال نشر :
1396
کتاب های مشابه
دادرسی منصفانه در حقوق کیفری ایران با نگرشی بر حقوق جزای بین المللی