کتاب هیچکاک فلسفی

در ظاهر، «هیچکاک فلسفی: سرگیجه و اضطرابهای بیخبری»، خوانشی از شاهکار آلفرد هیچکاک در سال 1958، سرگیجه است. با این حال، این کتابی است از رابرت بی پیپین، یکی از نافذترین و خلاق ترین فیلسوفان ما، و بنابراین بسیار بیشتر است. پیپین حتی با ارائه خوانشهای دقیق از هر صحنه در فیلم و داستان وسواس و فانتزی آن، به طور گستردهتری به دنیای مدرنی که در فیلمهای هیچکاک به تصویر کشیده میشود بازتاب میدهد. پیپین به ما نشان میدهد که شخصیتهای هیچکاک به طور مکرر با مشکلات و خطراتی مواجه میشوند که ریشه در شکست عمومی ما در درک خیلی خوب دیگران - یا حتی خودمان - یا استفاده موثر از چیزهای کمی که میفهمیم، دارد. سرگیجه با تقلیدها، فریبکاریها و خیالپردازیهایش، مظهر مبارزه عمومی و مشترک برای درک متقابل در دنیای اجتماعی متاخر مدرن با وابستگیهای پیچیدهتر است. پیپین استدلال می کند که با درمان این مشکل از طریق یک روایت داستانی فیلمبرداری شده، نه گفتمانی، هیچکاک می تواند به ما کمک کند سوء تفاهم متقابل سیستماتیک و عمیق و خودفریبی را که هنگام تلاش برای ایجاد دانش لازم برای عشق در معرض آن قرار می گیریم، ببینیم. اعتماد، و تعهد، و زندگی در چنین وضعیت ناآگاهی چه می تواند باشد.