کتاب فرهنگ، تئاتر و فراغت pdf

صنعت فرهنگ گونه ای از صنعت است که به خلق ایده، تولید و توزیع محصولات و خدماتی می پردازد که ماهیت فرهنگی دارند و مخاطب آن ها جنبه ها و ابعاد فرهنگی فرد و جامعه است.

اصطلاح «صنایع فرهنگی» ریشه در آثار اولیه ی مکتب فرانکفورت در دهه ی 1930 و 1940 میلادی دارد که به شدت هنر را به دلیل مشروعیت بخشی ایدئولوژیکی جوامع و ظهور صنعت فرهنگ مردمی سرمایه داری به باد انتقاد می گرفت. چنین دیدگاه های بدبینانه ای نسبت به فرهنگ هنوز هم در میان برخی دیده می شود، همان طور که امروز نیز به طور ویژه جدل هایی بر سر تهدید یکسان سازی فرهنگ جهانی وجود دارد.

این نگرش ها بر آن هستند که فرهنگ و اقتصاد در تعارض و تضاد قرار دارند و هریک دارای منطق خود هستند. از اوایل دهه ی 1960 میلادی، بسیاری از تحلیلگران دریافتند که تجارت و اقتصاد همیشه و یا لزوماً به انحطاط فرهنگی منجر نمی شود. در واقع، اغلب عکس آن صدق می کند. از دهه ی 1980 میلادی، اصطلاح «صنایع فرهنگی» دیگر دارای بار منفی نبود و جنبه ی مثبت آن در محافل دانشگاهی و سیاست گذاری وارد شد.

امروزه صنایع فرهنگی از اهمیت بسیاری برای کشورها برخوردار است. اهمیت این صنایع نه تنها به لحاظ ارزش فرهنگی، که جنبه ی اقتصادی آن را نیز شامل می شود. صنایع فرهنگی علاوه بر این که از جمله صنایع راهبردی محسوب می شوند، عامل صدور و اشاعه ی فرهنگ اند و نقش مهمی در تقویت روحیه ی ملی مردمان یک سرزمین دارند، بنابراین پشتوانه ی دفاعی یک ملت نیز به شمار می رود.