کتاب وداع با اسلحه pdf

«وداع با اسلحه» یکی از مشهورترین آثار ارنست همینگوی(۱۹۶۱-۱۸۹۹)، نویسنده ی آمریکایی برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات است. این اثر که سومین رمان همینگوی محسوب می شود، از تجربیات شخصی او حین خدمت در جبهه ی ایتالیا در جنگ جهانی اول سرچشمه می گیرد.

«وداع با اسلحه» در پنج بخش به روایت رابطه ی عاشقانه ی پزشک یاری آمریکایی و پرستاری انگلیسی می پردازد که در جبهه های نبرد شکل می گیرد و با افت وخیز جریانات جنگ جهانی اول می آمیزد.

روایت صادقانه و پرجزئیات همینگوی از میادین نبرد جنگ جهانی اول، گرچه به زعم یکی از زندگی نامه نویسانش تنها زاییده ی ذهن نبوغ آمیز اوست، چاپ «وداع با اسلحه» را در جهان با موانع زیادی روبه رو کرد؛ به طوری که انتشار این اثر تا سال ۱۹۴۸ در ایتالیا به دستور دولت فاشیستی ممنوع بود.

در اولین چاپ «وداع با اسلحه»، حذف و سانسور متن، همینگوی را به آن وا داشت که در دست کم دو نسخه از کتاب، بخش هایی از داستان را با دست به متن اصلی اضافه کند. مشهور است که همینگوی یکی از این دو نسخه را به موریس کواندرو، نویسنده ی اهل فرانسه و دیگری را به نویسنده ی مشهور ایرلندی، جیمز جویس هدیه داده است.

به جز این دو نسخه، هیچ نسخه ی کامل و بدون حذفی از «وداع با اسلحه» در دسترس نیست.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:

«ما در روزهای پایانی تابستان آن سال در خانه ای که روبه روی آن رودخانه، دشت و سپس کوهی قرار داشت در یک دهکده زندگی می کردیم. ریگ ها و سنگ ریزه ها در کف رودخانه و در نور آفتاب خشک و سفید به نظر می رسیدند. آب بسیار زلال بود و در جایی که عمق آن بیشتر می شد، رنگ آبی به خود می گرفت.

از جاده ی کنار رودخانه نظامی ها عبور می کردند. چنان گرد و خاکی از قدم هایشان برمی خاست که برگ های درختان را می پوشاند و آن ها را خاکستری رنگ می نمود.

جنگ در کوه ها و دره ها هنوز ادامه داشت و هنگام شب تشعشعات توپخانه به چشممان می خورد که در تاریکی، همچون رعد و برق تابستانی به نظر می آمد؛ اما شب ها سرد بود و هیچ نشانه ای از طوفان دیده نمی شد. گاهی در تاریکی صدای سربازهایی که از زیر پنجره می گذشتند به گوشمان می رسید. »