کتاب بهائیت در دوران پهلوی اثر زهرا رجبی متین توسط انتشارات به نشر منتشر شده است. بهائیت نه یک دین است و نه یک حزب. یک فرقه مذهبی ساختگی است که در دوره قاجاریه متولد شد.

زمانی که بیگانگان در کشور اسامی ایران حتی بیشتر از شاه مملکت از اوضاع اجتماعی و اقتصادی کشور خبر داشتند و به خوبی می دانستند در هر گوشه کشور چه می گذرد. فرقه بهائیت در چنین اوضاعی ظهور پیدا کرد.

درباره بهائیت در دوران پهلوی

بهائیان ایران در زمان سلطنت پهلوی بیشترین قدرت را داشتند و به مناصب بالای حکومتی رسیدند و ثروت های فراوانی از کشور روانه رژیم صهیونیستی کردند. محمدرضاشاه وجود بهائی ها را در مشاغل و مناصب مهم و حساس، مفید تلقی می کرد و برای آن ها هیچ گونه محدودیتی قائل نبود و معتقد بود، بهائی ها علیه او توطئه نمی کنند.

بخشی از متن کتاب بهائیت در دوران پهلوی

ازآنجاکه پدر بهاء - میرزاعباس نوری موسوم به میرزابزرگ وزیر- بزرگ خاندان خود به حساب می آمد، حضور منسوبان او؛ یعنی پسر بزرگ، داماد و نوه های دختری اش در سفارت روسیه که در آن زمان عادی نبود، بی تردید با آگاهی و موافقت او بوده است.

منابع بهائی تصریح می کنند که پس از ترور نافرجام شاه به دست بابیان بهاء شدیدا در مظان اتهام بود. به ویژه مهد علیا مادر ناصرالدین شاه او را متهم به برنامه ریزی برای قتل پسرش می دانست. بهاء به خانه شوهرخواهرش در دهکده زرگنده رفت.

مکانی که افراد ساکن در آن پس از پیمان ترکمانچای و حق کاپیتولاسیون به نوعی از مصونیت سیاسی برخوردار بودند. زمانی که شاه او را احضار کرد، سفیر روس - دالگورکی- از اینکه او را تحویل شاه بدهد، امتناع می کرد.

صفحات کتاب :

کنگره :

DSR۱۵۰۳‏‫‭‏‫‬‭/ر۳ی۸ ۱۳۹۷

دیویی :

۹۵۵/۰۸۲

کتابشناسی ملی :

5505972

شابک :

978-964-02-3192-0‬‬

سال نشر :

1397