کتاب کربلا مبارزه با پوچی ها

معرفی کتاب کربلا مبارزه با پوچی ها

کتاب کربلا مبارزه با پوچی ها حاصل مجموعه‌ای از سخنرانی‌های استادطاهرزاده است که در محرم سال‌های 1419 و 1420 ق (1377 و 1378 ش) ایراد گردیده است. در عین تنظیم و ویرایش، سعی بر آن بوده که فضای سخنرانی و حالت حضوری آن محفوظ بماند، تا خواننده صِرفاً نظاره‌گر حادثه نباشد، بلکه خود را در صحنه و در کنار امام‌حسین(ع) و سایر یاران حضرت احساس کند.

کربلا واقعه‌ای است که پس از توجه به متن تاریخی آن، باید به بررسی ریشه‌ها و نتایج آن پرداخت. زیرا تحلیل هر حادثه‌ای نتیجة حقیقی آن‌را به ما ارائه می‌دهد. لذا کتاب حاضر صِرفاً به نقل حادثة کربلا نپرداخته، بلکه سعی بر نگرش تحلیلی به واقعه دارد.

در کتاب کربلا مبارزه با پوچی ها، سعی شده به بسیاری از سؤالاتی که ممکن است نسبت به حادثة کربلا پیش آید، جواب داده شود. مثل این‌که؛ آیا امام(ع) می‌دانستند شهید می‌شوند یا نه؟ یا این‌که اگر امام(ع) برای احیاء دینِ جدّشان پا به عرصة امر به معروف و نهی از منکر گذاشتند، چرا در رویارویی با حرّ فرمودند: اگر مردم کوفه نمی‌خواهند، برمی‌گردم؟ و چراهایی از این قبیل.

درباره نویسنده کتاب کربلا مبارزه با پوچی ها

اصغر طاهرزاده متولد سال ۱۳۳۰ است. وی در دانشگاه زمین شناسی خواند و در هنگام اشتغال به مطالعات موضوعات حوزوی می‌پرداخت. بالاخره به توصیه شهید بهشتی (ره) جهت کمک به تحقق انقلاب اسلامی به استخدام در وزارت آموزش و پرورش درآمد. وی کتاب‌هایی چون معاد، جایگاه رزق انسان در هستی، زن آن‌گونه که باید باشد، موافقت‌ها و مخالفت‌ها و ... را به نگارش درآورده است.

گزیده کتاب کربلا مبارزه با پوچی ها

فوق رسم روزگار پیامبر (ص) بود. به همین دلیل حر و چند نفری که در شب و روز عاشورا به امام پیوستند، معنی جبهه حسین (ع) را خوب فهمیدند و خواستند از این جبهه محروم نمانند. به این نکته خیلی دقّت کنید: عده‌ای از همراهان امام در بین راه رفتند؛ ولی عده‌ای خاصی در شب عاشورا ماندند و همه این‌هایی که در شب عاشورا با امام ماندند، می‌دانستند که فردا شهید می‌شوند.

 امام به این‌ها هم اصرار کردند که بروید. حتّی نافع بن هلال می‌گوید: «شب عاشورا امام دست مرا گرفتند و دره‌ای را به من نشان دادند و فرمودند: از این دره برو و خود را نجات بده و زن و فرزند من را هم با خود ببر.» اگر همین یک کلمه در تاریخ بود، ما می‌گفتیم که شاید این ها باید می‌رفتند؛ منتهی امام قبل از واقعه کربلا می‌فرمایند: «می‌بینم که گرگ‌ها بدن‌هایمان را در صحرا تکه تکه می‌کنند.» کربلا هم مثل قرآن است که صرفا با خواندن آیه‌ای نمی‌توان مقام جامعیت آن را فهمید.