تاریخ فلسفه به حقیقت در دو رۀ تجدّد حیات علم و ادب (رنسانس) اروپا ظاهر شد. ظهور آن مقارن با اکتشاف آثار کسانی بود که در اواخر عهد قدیم به جمع قطعاتی از آثار حکما همّت گماشته بوده اند، از قبیل پلوتارخس که در ضمن آثار او رساله ای در باره آراء فیلسوفان است و سکستوس امپیریکوس و استوبئوس و کلمنس اسکندرانی و علی الخصوص دیوگنس لاارتی مؤلّف کتابی در احوال فلاسفه که بقایائی از آثار دورۀ قدیم از ادوار تاریخ فلسفه را از عهد شاگردان ارسطو به نحو غیر منظّم حاوی است.
اکتشاف این قبیل کتاب ها اموری را، از قبیل تنوّع نحله های عهد قدیم و توالی اصحاب حوزه های فلسفی و خود این حوزه ها، که در قرون وسطی مورد غفلت اهل نظر بود، معلوم و مشهود ساخت.
کتب اوّلیّه ای که در تاریخ فلسفه نگاشته شد به صورت تقلید صِرف آثار همین تذکره نویسان قدیم بود، مثل رساله ای که بورلئوس به سال 1222 در احوال فلاسفه ترتیب داد.
صفحات کتاب :
1033
کنگره :
BBR14/ص4پ4 1393
دیویی :
189/1
کتابشناسی ملی :
3513728
شابک :
978-964-426-742-0
سال نشر :
1393
کتاب های مشابه
پدیدار شناخت تاریخ استعلایی فلاسفه اسلامی (جلد اول)