کتاب یاد قدیما

هر ساعت، هر دقیقه و هر ثانیه، روزگار برای ما خاطراتی رقم می زند. یادآوری و بازگویی و ثبت خاطرات، در عین حال که کمک می کند به خاطرات گذشته جانی دوباره ببخشیم، سبب می شود این خاطرات را که بخشی از آن ها درس های عبرت آموز سال ها تجربه و درس پس دادن به روزگار بوده اند، به آگاهیِ آیندگان برسانیم. با نگارش خاطرات، شیوۀ سنتی بازگوکردن آن ها به صورت شفاهی و سینه به سینه، به شکل مکتوب در می آید و یادگاری می شود که به نسل های آینده هدیه می دهیم.

از این رو بر آن شدیم با بهره گیری از تکنیک های مردم نگاری، سری به قدیمی های تعدادی از محلات شهرمان بزنیم و در لابه لای گپ و گفت صمیمانه، خاطرات آنان از محله شان را جویا شویم. همان طور که می دانیم، در گذشته رونق بازارهای محلی و تفریح های مشترک و دور هم نشینی ها به بهانه های مختلف، موجب استحکام رابطۀ افرادِ محله می شد و خاطرات مشترکی را برای آنان رقم می زد.

پاتوق ها و محل های گردهمایی و فعالیت های جمعی ساکنان، از عوامل خاطره انگیزی هستند که باید هویت آن ها را حفظ کنیم. حفظ و تقویت عوامل خاطره انگیز، ابزاری است که ساکنان را به محله پیوند می زند و احساس تعلق را در آن ها عمیق تر می کند.

داشتن خاطرات مشترک و ایجاد و تداعی «خاطرات عمومی» در شهروندان، حس تعلق خاطر را در نزد آنان فراهم کرده و شهرنشینان را به سوی شهروند شدن که گسترده ای فعال تر از ساکن شدنِ صِرف دارد، هدایت می کند.