فرانتس کافکا در آگوست سال 1912 در خانه دوستش ماکس برود با فلیسس باوئر ملاقات کرد. پرانرژی ، سرشار از زندگی وتأثیرگذار ، منشی بیست و پنج ساله همه ی آن چیزی بود که کافکا نبود ، و کافکا خیلی سریع تحت تاثیر او قرار گرفت. از آنجا که کافکا در پراگ و فلیسه در برلین زندگی می کرد ، اظهار عشق کافکا عمدتا بصورت مکاتبه بود. نامه هایی پرشور ، خودباخته و مضطرب که تقریبا روزانه و گاه حتی دو یا سه بار در روز ارسال می شد. اما به زودی پس از اعلام نامزدی در 1914 ، کافکا نگرانی این شد که ازدواج باعث تداخل در نوشته های وی و نیازش به تنهایی شود.بیش از پانصد نامه ای که کافکا به فلیس نوشت – در طول بهم خوردن رابطه ی آنها ، نامزدی دوباره شان در سال 1917 و فراق نهایی آنها در پاییز همان سال ، هنگامی که کافکا احساس کرد که اثرات سل در نهایت جان او را می گیرد-. مقیاس و دیدی کامل ازآشفتگی درونی کافکا و تلاش بیهوده ی او برای تعادل برقرار کردن بین تمایل خود برای پیوند انسانی و نیز علاقه اش به تنهایی برای پرداختن به آثارخود بود. نامه به فلیسه کتابی است که برخی از نامه های فرانتس کافکا را به فلیسس باوئر از سال 1912 تا 1917جمع آوری کرده است. نامه هایی که در طول مکاتباتشان کافکا و باوئر دو بار نامزد کردند و کافکا برخی از مشهورترین آثار خود را از جمله مسخ را نوشت و اولین دستنویس هایش برای رمان محاکمه را آماده کرد.این مجموعه ابتدا در سال 1967 به زبان آلمانی و نخستین بار در سال 1973 به زبان انگلیسی منتشر شد.