کسروی در زمینه های مختلفی فعالیت می کرد و تألیفات او جنبه ی مذهبی، انتقادی، اجتماعی، تاریخی و ادبی... داشت، اما مهم ترین آثار او در زمینه ی تاریخ است که در این خصوص امام خمینی می فرمایند:
«کسروی یک آدمی بود، تاریخ نویس، اطلاعات تاریخی اش هم خوب بود. قلمش هم خوب بود. اما غرور پیدا کرد...»
ایشان در خصوص جریان کتابسوزی کسروی می فرمایند:
«یک دفعه آدم می بیند که کسروی آمد و کتابسوزی..! مفاتیح الجنان هم جزو کتاب هایی بود که سوزاند، کتاب های عرفان را هم سوزاند. البته کسروی نویسندۀ زبردستی بود، ولی این آخری دیوانه شده بود... ایشان نمی دانست کتاب مفاتیح الجنان چی تویش است!»
از مهم ترین کتاب های او در زمینه ی تاریخ، «تاریخ مشروطه ایران» و «تاریخ هیجده ساله آذربایجان» می باشد که تدوین کتاب «تاریخ هیجده ساله آذربایجان» مربوط به سال های 1313-1320 خورشیدی و «تاریخ مشروطه ایران» 1319-1323 می باشد. کسروی نام جلد اول این کتاب را «تاریخ هیجده ساله آذربایجان» گذاشت و پس از چاپ و نشر آن، جلد دوم را به نام «تاریخ مشروطۀ ایران» انتشار داد.
این اثر گران قدر و مستند که دارای ارزش تحقیقی فراوان است، سهم قهرمانان این جنبش را که از میان توده ی مردم برخاسته بودند، معین می کند و نماهایی از جنبش مشروطه را که با وجود اهمیت اساسی در سایه مانده بود، آشکار می سازد. قضاوت های تاریخی نویسنده منصفانه دقیق و مستند است. باید انصاف داد که این دو کتاب در رابطه با تاریخ شروطه، از مهم ترین منابع در زمینۀ تاریخ است.
در ارتباط با انگیزه های کسروی در نوشتن این کتاب می توان اشاره کرد به بررسی دلایل ناکامی این جنبش، شناساندن قهرمانان، پیشگیری از نوشته شدن تاریخ میهن به دست بیگانگان، جلوگیری از فراموشی، و در نهایت ماندن این اثر برای آیندگان، که خود در مقدمه ی کتابش به آن ها اشاره می کند.
کتابشناسی ملی :
4500905
شابک :
978-600-8137-30-6
کنگره :
DSR1407/ک5ت2 135
نظر دیگران //= $contentName ?>
کیفیت عالی...
خوب است...