شادی مقصد نیست، بلکه یک مسیر است. شادی همواره در زندگی وجود دارد. اگر واقعاً بخواهیم، این توانایی را داریم که آن را به زندگی روزمره مان راه دهیم. مجبور نیستیم منتظر آمدنش بمانیم و یا اینکه برای بدست آوردنش ثروتی داشته باشیم، بلکه می توانیم در همین لحظه از آن بهره مند شویم. برای شاد بودن ضرورتی ندارد که حتماً به نقطه ی خاصی در زندگی برسیم. خوشحالی ما آدم ها به رفتار اطرافیانمان بستگی ندارد، بلکه به این بستگی دارد که می خواهیم در طول روز چه حس و حالی داشته باشیم. می توانیم هر روز خوشحال باشیم. انتخاب با خودمان است.شادیِ عمیق و حقیقی زمانی حاصل می شود که شما دیگران را بیشتر از خودتان دوست بدارید. طبیعتاً شادی به معنای برخورداری از ثروت و مالکیت نیست. بلکه می توان با کمک به دیگران به شادی دست یافت. با خدمت به مردم و کمک به آن ها در جهت پیشرفت، به آرامشی می رسیم که فوق العاده توانمندمان می کند.تسکین درد و رنج هم نوعانمان بسیار لذتبخش است و نوعی فروتنی محسوب می شود و برای کسانی که دست به این کار می زنند، خوشحالی به همراه می آورد. افکار و شخصیتی که داریم، به ما شادی بیشتری می دهد تا ثروت و دارایی مان. عاشق اطرافیانتان باشید. فردی شوید با یک شخصیت متعالی، که سعی در یاری رساندنِ به دیگران دارد. وقت خود را به پیشرفت دیگران اختصاص دهید. خردمندی را ترویج دهید. ذهن خود را مداوم بهبود بخشید. فرد خوبی باشید تا مادرتان به شما افتخار کند.