کلر ژوبرت یحث شکرگذاری از خدای منان را با استفاده از داستان و ادبیات کودکانه در نهاد کودکان جای گذاری می کند. او می داند که بهترین روش برای آموزش به کودکان بازی و قصه است و در قالب قصه به همراه تصویرگری های زیبایش مفاهیم اعتقادی را به کودکان به خوبی آموزش می دهد. مجموعه داستان های شکر خدا را می توان یکی از بهترین داستا ها برای کودک و نوجوان در نظر گرفت و والدین دغدغه مند می توانند از این کتاب ها برای فرزندان خود بهره ی وافری ببرند.

خلاصه کتاب کفش های بافتنی

داستان کفش های بافتنی در حقیقت از سه داستان با عنوان کفش های بافتنی، دو جوراب آبی و پیف پیف تشکیل شده است.
هر کدام از این داستان ها به گونه ای به فرزندان می آموزند که حتی در قبال کوچکترین چیزها هم باید شکرگذار بود. چیزهایی که حتی فکرش را نمی کنیم شاید در زندگی مهم باشند. مثل داستان پیف پیف که در زیر متنش آمده است.

برشی از متن کتاب کفش های بافتنی

بابا خرگوش توی آشپزخانه آش کلم می پخت. دُم سیاه از راه رسید و فریاد کشید: «هومممممم! چه بوی خوبی! چه بوی خوشحال کننده ای!» دم سیاه با شادی این طرف و آن طرف پرید.
بابا خرگوش درِ قابلمه را گذاشت و گفت: «حالا باید صبر کنیم تا آش خوب خوب بپزد.»
دم سیاه رفت جلوی لانه بازی کند تا آش آماده شود. امّا یک دفعه با خودش گفت: «پیف! چه بوی بدی! چه بوی ناراحت کننده ای!»
دم سیاه هی هوا را بو کرد. دنبال بوی بد را گرفت تا رسید به آشپزخانه. دماغش را گرفت و فریاد کشید: «پیف پیف! من از بوی بد خیلی بدم می آید!»
بابا خرگوش روی صندلی اش خوابش برده بود. با صدای دم سیاه از خواب پرید. هوا را بو کشید و فریاد زد: «ای وای! آشم سوخت!»
دم سیاه با ناراحتی گفت: «آخ! حیف شد! پس حالا چی بخوریم؟»
بابا خرگوش به آشپزخانه دوید. زود شعله ی زیر قابلمه را خاموش کرد. به آش نگاه کرد و گفت: «آخیش! فقط تَهش سوخته. هنوز کمی آش داریم که بخوریم.»
بابا خرگوش و دم سیاه با شادی کنار هم نشستند و آش خوردند. آش فقط یکذرّه مزه ی سوخته می داد. دم سیاه پرسید: «اگر به خاطر بوی بد، شما را بیدار نمی کردم، همه اش می سوخت بابایی؟»
بابا خرگوش سر تکان داد و خندید.
دم سیاه دور دهانش را لیسید و توی دلش گفت: «خدایا! ممنونم که بوها را آفریدی، هم بوی خوب، هم بوی بد.»