کتاب مادران قصه گو pdf

قصه از زمان های بسیار دور در تمام فرهنگ ها و کشورها جایگاه ویژه ای داشته است؛ تا آنجا که افراد قصه گو از احترام زیادی برخوردار بوده و گاهی برای شنیدن قصه از شهرهای دور به دیدار آن ها می آمدند؛ و یا شاهان و پادشاهان از قصه گویان دعوت می کردند تا برای گفتن قصه به دربار آن ها بروند. قدمت قصه به دورانی برمی گردد که انسان برای ایجاد ارتباط با همنوعان خود از زبان استفاده می کرد و گاه برای دل نشینی بیشتر، رگه هایی از هنر و خیال را در کلامش می گنجاند. از این رو، هیچ قوم و ملتی را در تاریخ نمی توان یافت که قصه و قصه گویی در آن سابقه نداشته باشد.
در فرهنگ اسلامی ما نیز قصه و قصه گویی جایگاه والایی داشته است؛ تا جایی که بیشتر دستورات و پیام های تربیتی و اخلاقی قرآن کریم در قالب قصه ارائه شده است. چراکه قصه با بهره گیری از هنر، بیشتر بر ذوق و احساس و روح مردم اثر می گذارد تا بر عقل آن ها و به همین دلیل، کشش انسان به قصه جنبه معنوی دارد.
در زبان فارسی، قصه مترادف با افسانه و داستان خیالی به کار رفته است؛ اما در زبان عرب به مفهوم حدیث، داستان و حکایت تاریخی آمده است.
قصه، به سبب تنوع و جاذبه های هنری و خیالی معمولا با استقبال کودکان روبه رو می شود. کودک حوادث و ماجراها را دنبال می کند و خود را با شخصیت های داستان یکی می داند. این امر سبب تأثیرپذیری عاطفی و اخلاقی و اجتماعی زیادی در کودک می شود.