دوره ای که امام کاظم(ع) و فرزندان ایشان در آن می زیستند، به ویژه برای جامعه شیعه از دوران های بسیار با اهمیت است. در این دوره، فعالیت های شیعیان در عرصه های مختلف فرهنگی و سیاسی وجود داشته و قیام های بسیاری بر ضد حکومت عباسی به وقوع پیوست که مهم ترین آنها قیام ابراهیم بن محمد بود که در آن برخی از فرزندان امام کاظم(ع) حضور داشتند. در عرصه فرهنگی نیز گستردگی شبکه وکالت در زمان امام کاظم(ع) ارتباط میان آن حضرت و شیعیان را آسان کرده بود؛ از این رو حضور فرزندان امام در دوره های بعد در مراکز شهرهای مختلف ایران و عراق حایز اهمیت فراوان بود و می توانست در رشد فزاینده شیعیان مؤثر افتد.
امام رضا(ع) به دلیل پذیرش اجباری و مشروط ولایت عهدی، از مدینه به مرو، مقرّ خلافت مأمون رفت؛ از این رو بستری فراهم شد تا برخی فرزندان امام کاظم(ع) برای دیدار با وی به ایران مهاجرت کنند، حضور این امام زادگان در نقاط مختلف ایران، پیامدهای سیاسی و مذهبی بسیاری را در پی داشت و باعث شد تا مذهب تشیع در مناطقی که تا آن زمان، تشیع در آن نفوذ چندانی نداشت، گسترش یابد و امروزه این امام زادگان در نقاط مختلف ایران و عراق مورد توجه خاص قرار دارند؛ از این رو شناخت آنها و زندگی سیاسی و اجتماعی آنان در پی گیری تاریخ تشیع، مهم ارزیابی می شود.

صفحات کتاب :

288

کنگره :

‫‭BP46/35‫‭/ز2ب4 1390

دیویی :

297/956‬

کتابشناسی ملی :

2406958

شابک :

978-964-195-474-3‬‬‬

سال نشر :

1390