شرح و تفسیر آیات مربوط به حضرت ابراهیم علیه السلام
ستاره شناسان به نمرود، پادشاه زمان حضرت ابراهیم (ع) گفتند: «در آینده پسری متولّد خواهد شد که تشکیلات سلطنتت را متزلزل، و طومار حکومتت را درهم خواهد پیچید!» نمرود که از شنیدن این پیشگویی متعجّب و وحشت زده شده بود، گفت: «آیا اکنون به دنیا آمده است؟» گفتند: «هنوز پا به عرصه وجود نگذاشته است»؛ نمرود گفت : «نخواهم گذاشت زنده به دنیا بیاید، تا تاج و تختم را تهدید کند». سپس تصمیم به قتل تمام نوزادان پسر گرفت! و این تصمیم را به همه مأموران حکومت ابلاغ
کرد. هر پسربچّه ای که به دنیا می آمد توسّط مأموران نمرود کشته می شد. مادر ابراهیم (ع) حامله شد، و از آینده جنین در رحمش بیمناک بود. خداوند متعال به وی الهام کرد که فرزندش را پس از تولّد در غاری که نزدیک شهر بود بگذارد،و روزها برای سرکشی و شیر دادن نوزادش، پنهان از چشم مأموران نمرود به آنجا برود و شب ها را در کنار فرزندش بیارامد. ابراهیم (ع) حدود 15 سال در همان غار به سر برد. هر چه سنّش بیشتر می شد توجّه بیشتری به جهان خلقت و آسمان پر رمز و راز می کرد. شب ها از مخفیگاهش خارج می شد و به آسمان می نگریست. به ستاره ها فکر می کرد، و در مورد اسرار و شگفتی های آسمان می اندیشید.
کنگره :
BP88/3/م66ق9 1388
شابک :
978-964-533-085-7