انسانها از دیرباز به دنبال کسب سعادت بودهاند و هر یک برای دسترسی به آن راهی را انتخاب نمودهاند، امّا به راستی سعادت چیست و راه رسیدن به آن کدام است؟ و آیا انسانهای متحیّر و سرگردان قرن 21 که غالبآ با عدم آگاهی از تعالیم حیاتبخش دین مواجه هستند و دلبستگی به دنیا و زرق و برق آن چشم و
گوش آنها را کور و کر و قلب آنها را از درک حقایق ناتوان ساخته است سعادتمندند؟ اگر پاسخ منفی است که هست برای رهایی بشریت از گرفتاریهایی که به دست خود بوجود آورده است چه باید کرد؟
در پاسخ به این سؤالات که اساسی نیز هستند باید گفت پیمودن مسیر سعادت در گرو قرار گرفتن در صراط مستقیم الهی است که عبارتست از پیمودن راه انبیا، صدّیقین، شهدا و صالحین. برای پیمودن این راه باید از رهنمودهای قرآن کریم بهره گرفت و از ارشادات رهروان راه او که قرآن مجسّم هستند بهرهمند شد و بدیهی است که هر که سعادت را جز از این طریق بجوید ره به بیراهه برده است و خود را در وادی ضلالت و گمراهی قرار داده است.