رازی، اهل ری بود و در ایران، و به دور از جوّ سیاسی حاکم بر کانون خلافت بغداد، نشو و نما کرد و پس از طی مدارج علمی در حرفۀ طب، وارد بغداد شد. او در آن جا یک تنه کرسی ریاست بدون چالش علم طب را، که تا آن وقت در اختیار طبیبان بیگانۀ غیرمسلمان قرار داشت، با اقتداری هرچه تمام تر به دست گرفت. تألیفات این پزشک بزرگ بسی بیشتر از آن است که بتوان در این جا به همۀ آن اشاره نمود، اما به عنوان نمونه به برخی از مهمترین آثار طبی او از جمله «کتاب الحاوی» به طور اختصار اشاره می نمائیم. این کتاب، که گفته می شود حدود سی جلد بوده است، زیرا نسخه های آن با همدیگر اختلاف هایی دارد، یک دائرة المعارف بزرگ طبی است که رازی دیگر زنده نماند، که این اثر عظیم را آن طور که خود می خواست تنظیم نهایی نماید.
کنگره :
R128/3/ر2ب4041 1394
شابک :
978-600-7633-20-5
نظر دیگران //= $contentName ?>
خوبه...