شعر بازتاب رابطه ی طبع بیرونی در زندگی اجتماعی در طبع درونی ذهن و تراوش دوباره ی آن به جامعه میباشد. شعر بدون عشق و وجدان هیچگونه مفهوم و حقیقت خاصی ندارد. و نمیتواند در بالابردن سطح فرهنگ جامعه موثر واقع شود. اصولا عشق تعریف ناپذیر است زیرا تمام خردمندان، فلاسفه، دانشمندان، متفکران و دانش پژوهان،بارها از شعر تمجید و تقدیس کرده اند و ارزش والایی برای آن قایل شده اند. با این وجود هیچ دانشمند، خردمند و حتی روشنفکران نتوانسته اند به ذات و کنه عشق پی ببرند و بگویند که چیست؟ از آنجایی که لایتناهی میباشد تعریف پذیر هم نیست. انسان عاشق، به همه ی ...
کنگره :
PIR8362 /ی765خ9 1393