کتاب همین pdf

در سالهای بعد از انقلاب یکی از قالبهای ادبی که کمتر به آن پرداخته شده و البته هنوز هم به جایگاه خود حتی نزدیک هم نشده است قالب «نثر ادبی» است. تلاشهای پراکنده ای از جانب برخی از شاعران صورت گرفته است مثل احمد آقای عزیزی که خداوند شفایش دهاد! یا نثر محمدرضا مهدیزاده، محمود اکرامی ، محمد رضا سنگری، ابوالقاسم حسینجانی، سید مهدی شجاعی، ... و جمعی دیگر که این حقیر آثارشان را در سال 86، جمع کردم و به چاپ رساندم و تعدادی از آنها (که تا هنوز شرمنده نویسنده های آنها هستم) در صف چاپ مانده اند؛ که همه این کوششهای ادبی قابل تقدیرند.
یک
سلام. بی صبرانه منتظرم تا در شب های خیال من طلوع کنی و من چقدر این شب های روشن از نام تو را دوست دارم. نام زیبای تو به من رهایی می بخشد. روحم را پرواز میدهد طوری که انگار در خلا جریان پیدا می کنم.
خدای عشق را شکر می کنم که نام تو را بر زبانم نوشت و نگاه مهربانت را بمن هدیه داد. همان خدایی که بی قراری را به من بخشید و در کاسه انتظارم صبر ریخت!.
شکی ندارم که ابرهایی را که در اطراف چشمم پرسه میزنند دوست داری و من هر شب برای آمدنت جاده منتهی به چشم هایم را با همین ابرهای سرگردان میشویم...