ای سوخته حال، ای دلک غمزده من
بشناس کمی بیشتر، احوال جهان را
***
زوال نه مگر گفتمت این نکته شیرین
تلخ است، مخور باده ابناء زمان را
***
تا مصربلا چون روی، ای یوسف تنها
همراه مبر، هیچ یک از این اخوان را
***
ای کاش نبودی دل من، شیفته شعر
مردم همه از شیفتگی یافت زیان را
***
دیدی دلکا بیهده، از پای فتادی
چون تاختی از شوق در این راه حصانرا
***
ای قاصدک غصه، کنون باز فراخیز
وزمن برسان«ثالث مهدی اخوان» را
***
کای برمنت از خوان ادب منت بسیار
اما زچه با« خون دل آغشتی» خوان را

صفحات کتاب :

224

کنگره :

‫PIR8223‭‬ ‭/و57‫‬‮‭س7 1389

دیویی :

‫‭8‮فا‬1/62

کتابشناسی ملی :

1907328

شابک :

978-964-506-898-9‬

سال نشر :

1389