نظام الدین امیر علیشیر نوایی در 17 رمضان سال 844 هـ . ق. (9 فوریه 1441 م.) در شهر هرات، در یک خانواده ی تورکِ اویغور چشم به جهان گشود. پدرش غیاث الدین کیچکینه بهادر از نزدیکان ابوالقاسم بهادر حاکم خراسان بود. پدر بزرگ مادری اش نیز ابوسعید چیچک از بیگلربیگی های میرزا بایقارا به شمار می رفت. پدرانش در اصل جزو کارگزاران تیموری به حساب می آمدند.
پدرش او را در شش سالگی، پس از وفات شاهرخ، به عراق برد. بر سر راه در شهر تفت، در خانقاهی شرف الدین علی یزدی مورّخ تیموری را ملاقات کرد.
چند سال بعد، سلطان ابوالقاسم بابر به حکومت خراسان رسید و پدر وی در شهر سبزوار حاکم شد. امیر علیشیر از کودکی همراه حسین بایقارا نوه ی میرزا بایقارا و فرزند امیر غیاث الدین منصور بزرگ شد. دوستی و رفاقت آن دو، تا دم مرگ دوام داشت.
علیشیر در 15 سالگی همراه ابوالقاسم بابر به مشهد رفت و در آنجا به تحصیلات خود ادامه داد. پس از فوت پدرش به هرات برگشت و به خدمت ابوسعید میرزا در آمد و سپس به سمرقند رفته، در خانقاه خواجه فضل الله ابولیثی دو سال خدمت کرد و درس خواند.

کنگره :

‫PIR5673‭‬ ‭/م9‫1393‬‮

دیویی :

‫8‮فا‬0/41‭‮‬‬‬

کتابشناسی ملی :

3415026

شابک :

48- 6646- 600- 978

سال نشر :

1393

صفحات کتاب :

200