دعای ششم امام سجاد (ع): به گاه بامدادان و شامگاهان و بیان وظایف انسانی

ستایش خدایی را سزاست که به نیروی خود شب و روز را بیافرید.
و آن دو را به قدرتش از یکدیگر جدا ساخت.
به تقدیر خویش از هر کدام مقداری بکاست و در دیگری نهاد تا امر خوراک بندگان مهیّا سازد و پرورشِ ایشان به سامان آرد.