نگارنده در بخشی از «مقدمه» آورده است:
چه کسی از محبت امام حسین بی بهره است؟
کدام دل است که با نام حسین نلرزد و با دیدن پرچمش به سمت آن تمایل پیدا نکند؟ هیچکس!
چه کسی کار برای امام حسین را بد می داند؟ هیچکس!
اما چرا خیلی از وقت ها «این جبهه نیرو ندارد»؟ دعوا سر اولویت است. البته مشکل از «کار کردن برای امام حسین» فراتر است. اینجا مسئلۀ اصلی و کلیدی، نفس «کار» است و اینکه چرا کارها یا انجام نمی شود و یا اگر انجام شود استمرار ندارد؟ و در این میان کربلا بهترین مکان برای جواب گرفتن؛ چراکه در کار برای امام حسین کسی شک و شبهه ندارد.
اما در اینجا هم … !