کتاب زندگی در آیینه شاهنامه نوشته معصومه دهقانشیری میباشد و انتشارات کلید پژوه آن را به چاپ رسانده است. شاهنامه کتاب تاریخ ملت ایران است. با توجه به منابعی که فردوسی در سرودن شاهنامه از آنها بهره برده است و مقایسه آداب و رسوم ایرانیان باستان با آنچه در شاهنامه ذکر شده مشابهات زیادی میبینیم و این دلیل بر امانت داری فردوسی در حفظ فرهنگهای ایرانی است.
در عین حال فردوسی تاریخ نگاری داستان سراست و شخصیتهای تاریخ را در داستانش طوری میچیند که خواننده آنرا به عنوان داستانی جذاب بخواند نه کتاب کسالت بار تاریخ.
در این کتاب مولف بخشی از ارتباطات انسانی را که مربوط به زندگی اجتماعی از تولد تا مرگ انسانهاست در شاهنامه بررسی کرده است. این موارد شامل: ازدواج، کودکان، بازیها و سرگرمی ها، بخشش به نیازمندان و مرگ و سوگواری است.
جایگاه زن در باورهای عمومی هر جامعه نشان دهنده میزان اهمیت و منزلت آنان است. این تصویر را در برخوردها، اداب و رسوم، سنتها، ادبیات و ارزشهای شایع یک جامعه میتوان ارزیابی کرد.
از اسناد مکتوب مربوط به دو تا چهار هزار سال قبل از میلاد.(مخصوصا ریگ ودا، کتاب مقدس هندیان) برمی اید که آریاییها برای زنان احترام زیادی قایل بودهاند و با این که پدر سالاری را رواج داده اند، زنان آن ها برده نبودهاند. برخی جنگاور بودهاند و برخی ملکه و فرمانروا شده اند و در مورد دختران تبعیضی وجود نداشت.