کتاب اضطراب و ترس از دندانپزشکی

معرفی کتاب اضطراب و ترس از دندانپزشکی

کتاب اضطراب و ترس از دندانپزشکی نوشته لارس‌گوران اوست و اریک اسکارت با ترجمه  سجاد تباشیر و سمیرا کشاورزیان در انتشارات برگ و باد منتشر شده است. این کتاب به ترس و اضطراب افرادی که به دندان‌پزشکی مراجعه می‌کنند، می‌پردازد و علل آن را مورد بررسی قرار می‌دهد.

فوبیا دندانپزشکی ترسی است که افراد از مراجعه، حضور و روند درمان دندانپزشکی دارند. افراد مبتلا به فوبیای دندانپزشکی، زمانی که باید به دندانپزشک مراجعه کنند دچار اضطراب و ترس شدید می‌شوند. تجربیات منفی گذشته در مطب دندانپزشکی، وجود سابقه خانوادگی از مشکلات دندانی یا حتی احساس ناتوانی در کنترل این وضعیت می ‌تواند به شکلی که به دنتوفوبیا معروف است، ایجاد شود.

افراد مبتلا به فوبیای دندانپزشکی، ترس و اضطراب خاصی از مراجعه به دندانپزشک دارند. این ترس فرد را از مراجعه به دندانپزشک منع می‌کند یا حتی زمانی که در مطب دندانپزشکی حاضر می‌‌شود، اضطراب شدیدی را تجربه خواهند کرد. این اختلال ممکن است در هر فردی با هر سنی ایجاد شود. پس ممکن است شخصی در سنین کودکانی یا جوانی دچار فوبیا دندانپزشکی نباشد، اما این ترس از دندانپزشکی در بزرگسالی او ایجاد شود.

دنتوفوبیا یک ترس شدید است که با موقعیت مناسب نیست. افراد مبتلا به دنتوفوبیا حتی زمانی که درد دارند، از مراجعه به دندانپزشک اجتناب می کنند. این وضعیت به قدری شدید است که می تواند منجر به سلامت بسیار ضعیف دندان شود. این مشکلات ممکن است بر روابط یا آینده شغلی افراد نیز تأثیر بگذارد. ترس شدید از درمان دندان شامل احساس پریشانی است، اما این احساسات به اندازه دنتوفوبیا شدید نیستند. افراد مبتلا به اضطراب دندانی نگران درد یا استرس دندانپزشکی هستند، اما بر خلاف آنهایی که دچار دنتوفوبیا هستند، همچنان برای درمان به دندانپزشک خود مراجعه خواهند کرد.

گزیده کتاب اضطراب و ترس از دندانپزشکی

آگدال و همکاران در یک کلینیک مشابه درمان اضطراب دندانپزشکی در برگن، نروژ. بیماران دچار فوبیای دندانپزشکی را بر اساس معیارهای راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی با توجه به وضعیت سلامت دهان و دندان آن‌ها بررسی کردند. بیماران (تعداد ۴۰ نفر) که دارای اضطراب شدید دندانپزشکی بودند، به طور متوسط ​​به مدت 11.2 سال از مراقبت‌های دندانی اجتناب کرده بودند. میانگین دندان‌های از دست رفته حدود 2 (انحراف معیار= 3.5) و میانگین تعداد دندان‌های دارای پوسیدگی 6.7 (انحراف معیار 4.3) بود. بین دو مطالعه فوق تفاوت‌هایی وجود داشت، اما وضعیت دهان و دندان به وضوح با توجه به چندین معیار در مورد سلامت و بیماری‌های دهان و دندان تحت تأثیر قرار گرفته بود.

بیمارانی که به علت اضطراب دندانپزشکی به کلینیک‌های ویژه برای درمان مراجعه می‌کنند، سلامت دهان و دندان ضعیفی دارند و از آنجایی که اجتناب از درمان از ویژگی‌های پیچیدگی اضطراب دندانپزشکی است، وضعیت دهان با افزایش سن تغییر می‌کند. هر چه سن بیمار بیشتر باشد وضعیت دهان و دندان در مقایسه با افراد جوان‌تر بدتر است.