فرار از مدرسه داستان زندگی و اندیشههای ابوحامد محمد غزالی (فیلسوف، متکلم و فقیه ایرانی و از بزرگترین مردان تصوف سده پنجم هجری) است. این کتاب را عبدالحسین زرینکوب به شیوه زندگینامهنویسی در سال ۱۳۵۳ به رشته تحریر درآورده و انتشارات امیرکبیر آن را به چاپ رسانده است.
غزالی زندگی نسبتاً کوتاه، اما آکنده از فعالیت و تحرک داشته و تحولات شگرف زندگی او تنوع وسیعی در آثارش ایجاد کرده و مخصوصاً تأثیر قابل ملاحظهای در افکار و آثار علماء بعدی اسلام داشته است. غزالی یکی از بزرگانی است که به نسبت زندگینامه فکری خود را در کتاب ارجمند «المنقذ من الضلال» آورده و این زندگینامه با قلم موشکاف و فخیم عبدالحسین زرینکوب با نثری روان و کمپیرایه در این کتاب آمده است.
غزال طوسی پسر را محمد نام گذاشت که نام خود و نام پدرش نیز بود. کنیه ابوحامد هم که در خانواده او غزالی را بلندآوازه کرده بود، برای چنین پسری میتوانست یک فال خوش تلقی شود. در این زمانها در خراسان، پدران و مادران گهگاه کنیهای هم برای فرزندان نوزاد خویش انتخاب میکردند. کنیهای که عبارت بود از تجسم یک آرزو: دیدن و داشتن یک نواده. در انتخاب این نام هم غالباً از نام خویشان خانواده، از نام دوستان و آشنایان و گهگاه از ذوق و آرزوی خویش الهام میگرفتند. گاه سرپرست یا نیای خانواده کنیه خویش را به نوزاد میداد و گاه پدر و مادر هر یک به سلیقه خویش کنیهای بر اسم فرزند میافزود، چنان که بعدها وقتی کودک بزرگ میشد، کنیهها داشت و نامها.