کتاب سنجش خرد ناب نوشته ایمانوئل کانت و ترجمه میرشمسالدین ادیبسلطانی میباشد و انتشارات امیرکبیر آن را به چاپ رسانده است.
این کتاب به بررسی و تجزیه و تحلیل ویژگیهای عقل و توانایی آن در شناخت متافیزیکی میپردازد. در این کتاب ارزشمند که به عنوان یکی از اصلیترین آثار در تاریخ فلسفه مدرن شناخته میشود کانت به بررسی مفاهیم مهمی مانند عقل، محسوسات، ادراک و عقل محض میپردازد و سعی دارد مرزهای میان آنها را مشخص کند. او به بحث درباره تمایز بین دانش تجربی و دانش ریاضی میپردازد و به سوالاتی اساسی پیرامون شناخت انسان و ماهیت عقل محض پاسخ میدهد.
اثر یک برابرایستا بر توانایی تصور، تا آنجا که ما زیر تاثیر آن قرار میگیریم، احساس است. آن سهشی که از راه احساس به برابرایستا مربوط میشود، آروینی نام دارد. برابرایستای نامتعین یک سهش آروینی، پدیدار نامیده میشود.
من آنچه که در پدیدار با احساس متناظر باشد، را مادهی نخستین پدیدار میخوانم، ولی آن چیزی که سبب میگردد بسیارگان پدیدار در نسبتهای معینی «بتواند آراسته شود»، را صورت پدیدار مینامم. اما چیزی که فقط در آن، احساسها میتوانند خود را منظم کنند و به صورتی معین قرار گیرند، خود نمیتواند باز احساس باشد. بنابراین هرچند مادهی نخستین هرگونه پدیدار فقط افدوم به ما داده میشود، ولی صورت آن باید پرتوم برای احساسها در ذهن آماده باشد و بدین جهت باید بتواند جدا از سراسر احساس بررسی شود... .