عجایب هفتگانه و باغ های معلق بابل (سمبل کوهستان های سرسبز ایران)

معرفی کتاب عجایب هفتگانه و باغ‌های معلق بابل (سمبل کوهستان‌های سرسبز ایران)

کتاب عجایب هفتگانه و باغ‌های معلق بابل (سمبل کوهستان‌های سرسبز ایران) تألیف داریوش قاسمیان دستجردی (۱۳۳۹) است. کتاب حاضر تحقیقی است در مورد یکی از عجیب‌ترین و باشکوه‌ترین عجایب هفتگانه جهان یعنی باغ‌های معلق بابل، سمبل کوهستان‌های سرسبز ایران و سمبل عشق و محبت نبوخد فرمانروای بابل به ملکه ایرانی خود سمیرامیس؛ این تحقیق به منظور رسیدن به واقعیت باغ‌‌های معلق و بازسازی آن صورت گرفته است.

کتاب عجایب هفتگانه و باغ‌های معلق بابل (سمبل کوهستان‌های سرسبز ایران)، به منظور رسیدن به واقعیت باغ‌های معلق و بازسازی آن نوشته شده است، جستجو کردن و رسیدن به گوشه‌ای از تاریخ و فرهنگ گذشته کاری بسیار بزرگ و حساس است، به همین خاطر در گردآوری و جمع‌بندی اطلاعات و نتیجه‌گیری آن‌ها می‌بایست با دقت و حساسیت بسیار زیاد عمل کرد، بخصوص اینکه این مطالعه و بررسی در محدوده بین‌النهرین انجام شود که مهد تمدن جهان بوده و از نظر معماری و ساخت بناهای مرتفع و با شکوه جایگاهی بس عظیم دارد.

لازم به ذکر است که اطلاعات به دست آمده از کاوش‌های باستان‌شناسی بابل در مورد باغ‌های معلق بسیار ناچیز و توأم با شک و تردید است، بنابراین برای رسیدن به واقعیت معماری باغ‌های معلق و بازسازی آن علاوه بر مطالعه و بررسی معماری دوره فرمانروایی نبوخد لازم بود که بررسی کامل‌تری نسبت به فرهنگ و معماری دوره‌های تاریخی قبل و بعد و حکومت‌های همجوار بابل انجام داد و از تشابهات معماری آن‌ها برای تکمیل و بازسازی طرح باغ‌های معلق استفاده نمود. همچنین مطالعه معماری آشور نیز بسیار ضروری بوده چرا که نبوخد در ساختن کاخ‌ها، معابد و بناهای باشکوه بابل از معماران آشوری استفاده کرده است.

گزیده کتاب عجایب هفتگانه و باغ‌های معلق بابل (سمبل کوهستان‌های سرسبز ایران)

باغ های معلق بابل از قول هرودت در تاریخ تمدن ویل دورانت

هرودت که خود یک قرن و نیم بعد از نبوخد از شهر بابل دیدن می کند وقتی به باغهای معلق بابل می رسد می گوید: این باغ ها برروی یک رشته از ستون های دایره شکل قرار داشتند که آن ها را بر روی یکدیگر ساخته بودند، می گویند که نبوخد رضر جوانمرد این باغ ها را برای زنش که دختر سیاکسارس (هوخشتره) بود ساخت.

آن بانو که در سرزمین کوهستانی پرورش یافته بود طاقت تابش سوزان نور خورشید و گرد و غبار بابل را نداشت و پیوسته آرزوی وطن سر سبز خود را می کرد. بر سطح فوقانی این زمین مصنوعی قشر بسیار ضخیمی از خاک زراعتی حاصلخیز ریخته بودند که نه تنها گلها و گیاهان و درختان کوچک بلکه درختان تناور که ریشه هایشان زیاد در زمین فرو می رود در آن پرورش می یافت. به قول هرودت قطر بعضی از درختان به دوازده قدم می رسیده.

آب را به وسیله ماشین های مخصوصی که گروهی از غلامان به راه می انداختند از فرات بالا کشیده و از طریق مجاری پنهان شده در میان ستون ها به باغ می رساندند. بر سطح بلند باغ که 73 پا از زمین ارتفاع داشت زنان حرم سلطنتی در میان گیاهان عجیب و غریب و گل های معطر و در زیر سایه درختان پر شاخ و برگ بی پرده و آسوده از چشم بیگانگان گردش می کردند.