کتاب فیلم ساختن نوشته فردریک اشتراوس توسط انتشارات افراز منتشر شده است. بهندرت پیش میآید که کسی به شیوهی ساخته شدن فیلمها علاقه نشان دهد: این بخش بسیار عینی سینما غالباً در پس پرده باقی میماند، مانند غذایی که اگر بخواهیم بیش از اندازه از ترکیباتش سر دربیاوریم، در نهایت مزهاش را خراب میکنیم. بااین حال، شناختن روشهایی که ساختن فیلم را امکانپذیر میکند، میتواند ما را به خود دل سینما برساند.
کتاب فیلم ساختن عوض یک گزارش فنی، قصد دارد قصه ی آفرینشی باشد که در زمان می گنجد و تبدیل به ماجرای گروهی از انسان ها می شود که درعین حال نوعی پیشروی فردی برای کارگردان است. این اثر نه یک راهنمای یادگیری فیلم سازی، بلکه کتابی است برای مفهوم کردن و ملموس کردنِ واقعیات عینی و تجربی این کار، ازطریق دنبال کردن راهنماهایی که همان کارگردان ها هستند.
حتی زمانی که کلیدخوردن فیلم، یک رویداد به شمار می رود، فیلمبرداری اش حرف وحدیثی به دنبال ندارد. طی چند هفته، گروه در دنیای کمابیش جداگانه ای زندگی می کند که صحنه ی فیلمبرداری نام دارد. اگر اخبار پرسروصدایی از آن به گوش می رسد و در مرکز توجهاتی از بیرون قرار می گیرد، علتش این است که کارها خوب پیش نمی رود. تاریخ سینما پر از داستان فیلمبرداری هایی است که تبدیل به قضیه هایی واقعی شده اند و می توانند یک صفحه ی «حوادث هنر هفتم» تشکیل بدهند.
کلئو پاترا (۱۹۶۳) ساخته ی جوزف ل.منکیه ویچ بی شک معروف ترین نمونه در بین این ماجراها است: برنامه ریزی ابتدایی این بود که تولید فیلم با یک میلیون دلار صورت بگیرد، اما نهایتاً چهل وچهار میلیون در آن زمان هزینه برداشت. پیش بینی کرده بودند که فیلمبرداری را در استودیو در هالیوود انجام بدهند، اما کار ابتدا به انگلستان و سپس به ایتالیا منتقل شد. اولین کارگردان (روبن مامولیان) را اخراج کردند.