کتاب تاریخ عثمانی و خاورمیانه نوشته محمدامیر شیخ نوری در انتشارات دانشگاه بینالمللی مذاهب اسلامی منتشر شده است.
کتاب تاریخ عثمانی و خاورمیانه در چهار بخش تدوین شده است. در بخش اول با عنوان آسیای صغیر در سده پنج هجری به تاریخ ترکان و نحوه قدرت یافتن ترکان در آناتولی و پیدایش امیرنشینهای مستقل ترکمن در آناتولی پرداخته شده است. در بخش دوم تشکیل امپراطوری عثمانی و سقوط قسطنطنیه و قدرت یافتن عثمانیها و دوران ضعف عثمانیها، ترکان جوان، زوال تدریجی و جنگ جهانی اول و سیاست عثمانیها بحث شده است.
بخش سوم به پیدایش دولتهای عربی و استقلال آنها که تحت سلطه امپراطوری عثمانی بودند و سپس به کمک استعمارگران اروپایی دارای دولتهای مستقل وابسته به استعمار شدند، اختصاص دارد. در بخش چهارم درباره حضور ترکها در جنگ جهانی دوم، جهان عرب در جنگ جهانی دوم و در نهایت مسئله فلسطین بحث شده است که نتیجه آن آوارگی یک ملت به نام فلسطین و تشکیل دولتی سرسپرده و نگهبانی برای حفظ منافع کشورهای استعماری و بخصوص آمریکا در منطقه است.
از جمله نادرترین آثار باقیمانده از اقوام ترک، که برای ترکشناسان و مورخان تاریخ ترکان اهمیتی یکسان دارد، در درجه اول باید از قدیمیترین اثر تاریخ باقیمانده به زبان ترکی یاد کرد که همان کتیبههای ارخون است. (orkhon - اورخون رودی به طول ۱۱۰۰ کیلومتر است که از کوههای خانگای جمهوری خلق مغولستان سرچشمه میگیرد. کتیبههای ارخون که از سده ششم میلادی بر جای مانده است، نزدیک مسیر سفلای آن به فاصله ۶۵ کیلومتری شهر قراقروم به دست آمده است. این کتیبهها مشتمل بر قدیمیترین آثار شناخته شده به یکی از زبانهای ترکی و نیز مشتمل بر بعضی متون چینی است.) این کتیبه از سده هشتم میلادی باقی مانده و در نیمه دوم سده نوزدهم یافت شد و راز و رمز زبان و خط آن کشف و خوانده شد. این اثر به مردمانی تعلق دارد که برای اولین بار در تاریخ خود را ترک (turk) نامیدند.
این قوم در سده ششم در عرصه تاریخ ظاهر و در مدت زمان کوتاهی بر تمامی اقوام ساکن دشتهای (استپ) میان مرزهای چین و ایران و امپراطوری بیزانس مسلط میشود. به علت همسایگی این اقوام با کشورهای مذکور است که در مقایسه با منابعی که در مورد امپراطوری چادرنشینان موجود است و از طریق آثار مورخان چینی آنها را میشناسیم، منابع موجود درباره اقوام ترک مورد بحث بسیار متنوعتر است.