کتاب درآمدی بر سبک زندگی از منظر اسلام نوشته محمدحسین مختاری؛ در انتشارات دانشگاه مذاهب اسلامی چاپ و منتشر شده است. سبک زندگی، مفهومی مدرن است، اما در زندگی میلیاردها مسلمان که از نژاد و اقوام و زبانهای گوناگون با هم زندگی میکنند در سایه تسامح و تساهل و فرهنگ رواداری پدید آمده است. طبق فرموده پیامبر (ص) شریعت اسلامی در تقنین و تشریع، دین آسان و آسانگیر و در تعامل با پیروان خود و دیگر انسانها اهل رواداری و خطاپوشی است. از این جهت سبک زندگی اسلامی از لوازم مهم تشکیل امت واحده اسلامی است که میبایست توسط اندیشمندان مسلمان به خوبی تبیین و توصیف گردد. سبک زندگی منطبق بر حیات طیبه، باید براساس آموزههای دینی باشد.
در دوران گذشته بشر بر مبنای امور حقیقی و معنوی زندگی، برای حیات اقدام مینمود، بنابراین شکل و ظاهر زندگی، نقش محوری را ایفا نمیکرد و جامعه تا این حد، به ظاهر و شکل زندگی نمیپرداخت، بلکه هدف رسیدن به اهداف عالی و حقیقی بود، بنابراین مردم زندگی خود را در عالمی ماورای این عالم جستجو میکردند، اما دنیای مدرن با محور قرار دادن شکل و ظاهر زندگی، روح و روان بشر را به اینگونه مباحث، به عنوان دغدغهای مهم و راهبردی، مشغول نمود. واژه سبک زندگی، ابتدا در فرهنگ مدرنیته مطرح شد. ۲۰۰ سال پیش، موضوعی به نام سبک زندگی در محاورات بشر وجود نداشت و اساساً چنین پرسشی در آن زمان معنا نمیداد. ولی امروزه این واژه نه تنها معنا میدهد، بلکه باید به طور جدی به آن پرداخته شود.
مقوله سبک زندگی و تأمل در رفتارهای روزمره بشر در نیم قرن گذشته، مورد توجه بسیاری از جامعهشناسان، فیلسوفان و اندیشمندان در حوزه فرهنگ قرار گرفته است. مسائلی نظیر قدرت عمومی مردم و تأثیرات متقابل آن بر جامعه پیرامونی، به ویژه در تقابل با کانونهای قدرت و ثروت، از جمله آنها است.
با بسط و توسعه محوریت پیشرفت در جوامع مختلف، ارزشهای انسانی و الهی جایگاه واقعی خود را از دست میدهند و سودمحوری جایگزین این ارزشها میگردد. محوریت علوم فنی در سبک زندگی غربی، جایگاه واقعی علوم انسانی را تنزل داده است؛ زیرا علوم انسانی، برخلاف علوم فنی، انسان را به سمت تعالی رهنمون خواهد ساخت. در عصر حاضر، جامعه مدرن با تأثیر مستقیم بر بسیاری از جوامع مختلف، سبک زندگی غربی را برای آنها به ارمغان آورده است که این امر باعث واکنشهای متضاد در جامعه هدف شده است. منشأ مسئله سبک زندگی از غرب آغاز شده و به تبع آن، این موضوع در سایر ملل موضوعیت یافته و افراد را به خود مشغول ساخته است.
تنها گفتمانی که میتواند در مواجهه با سبک زندگی غربی، به صورت کارآمد و پویا عمل نماید، گفتمان سبک زندگی اسلامی است. مفهوم سبک زندگی، لزوماً نه بر مبنای ایده سودمحوری و پیشرفتگرایی غربی و اصالت ماده، بلکه بر مبنای زندگی حکیمانه تعریف میشود که بنیان آن دین و فطرت است. سبک زندگی منطبق بر حیات طیبه، باید براساس آموزههای دینی باشد که توجه اساسی به فطرت و نیاز به حکمت اسلامی را نشان میدهد. الگوهای فراگیری که آیات و روایات برای زندگی تعریف میکنند، همان سبک زندگی اسلامی است. کتاب درآمدی بر سبک زندگی از منظر اسلام در 5 فصل خواننده را با الزامات سبک زندگی اسلامی، موانع و چالشها و ... آشنا میکند.
از مهم ترین مباحث در سبک زندگی اسلامی، اصالت خدا در جامعه است؛ یعنی محوریت در جامعه قرآنی با خالق است، نه مخلوق. از نگاه همه ادیان، سرپرست بشر خداوند است. جامعهای را جامعه خدامحور میگویند که سرپرستی در وضع و اجرای قوانین با خدا باشد.
سبک زندگی اسلامی و نهاد مقدس خانواده اسلامی بر خدامحوری استوار است. اصلیترین مبانی جامعه قرآنی خدامحوری است که ولایت و سرپرستی از آن او است و دین، قوانین الهی جامعه بشری است و تخلف از آن، روا نبوده و جرم تلقی میشود.